ზურაბ ალთუნაშვილი
პოლიციის კაპიტანი, ზურაბ ვალერიანის ძე ალთუნაშვილი, დაბადებული 1961 წელს, ქ. თბილისში. 1993 წლის 3 მარტს აფხაზეთში, საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობისათვის საბრძოლო მოქმედებების დროს დაიღუპა.
ზურაბ ალთუნაშვილმა შსს მილიციის უმაღლესი სკოლის დამთავრების შემდეგ მუშაობა დაიწყო ნაძალადევის რაიონის შს განყოფილების არასრულწლოვანთა საქმეების ინსპექციაში, ინსპექტორის თანამდებობაზე. არასრულწლოვანთა შორის ჩადენილი დანაშაულის წინააღმდეგ წარმატებული მუშაობისათვის იგი დაწინაურებულ იქნა არასრულწლოვანთა საქმეების ინსპექციის უფროსის თანამდებობაზე. მან მუშაობის პერიოდში შესძლო მრავალი ძნელად აღსაზრდელი და დანაშაულის ჩადენისაკენ მიდრეკილების მქონე მოზარდი დაეყენებინა სწორ გზაზე, რისთვისაც ხელმძღვანელობისაგან მრავალჯერ იქნა წახალისებული.
როდესაც ქვეყანას დასჭირდა, ზურაბ ალთუნაშვილი უყოყმანოდ ჩადგა სამშობლოს დამცველთა რიგებში.
1991-1992 წლებში სამაჩაბლოში, კერძოდ, ცხინვალთან მიმდინარე საბრძოლო მოქმედებების დროს ზ. ალთუნაშვილი აქტიურ მონაწილეობას ღებულობდა, რისთვისაც იგი საქართველოს შს მინისტრის ბრძანებით იქნა წახალისებული.
აფხაზეთში დაწყებული კონფლიქტის დროს, 1992 წლის აგვისტოდან ზ. ალთუნაშვილი მილიციის თანამშრომლებთან ერთად უშუალო მონაწილეობას იღებდა აფხაზეთში საზოგადოებრივი წესრიგის დაცვის საქმეში, ხოლო 1993 წლის 24 თებერვალს ნაძალადევის რ-ის შსგ მიერ გაგზავნილი იქნა აფხაზეთში, კერძოდ, ოჩამჩირის რ-ის სოფ. ლაბრაში საბრძოლო ჯგუფის უფროსად.
1993 წლის 3 მარტს სოფელ ლაბრაში აფხაზ სეპერატისტებთან შეტაკებისას ზურაბი გმირულად დაიღუპა. მას მიყენებული ჰქონდა ჭრილობები ავტომატური ცეცხლსასროლი იარაღიდან. გარდა ამისა, იყო ნაწამები, რასაც ადასტურებდა ის გარემოება, რომ მოკლულს მოკვეთილი ჰქონდა მარცხენა მკლავი იდაყვის არეში (რომელიც დაღუპვის ადგილზე არ აღმოჩნდა) სახისა და ტანის არე დაზიანებული ჰქონდა ბასრი, მჩხვლეტავი საგნის ზემოქმედების შედეგად. იგი გადმოსვენებულ და დაკრძალულ იქნა საბურთალოს ძმათა სასაფლაოზე.
პოლიციის კაპიტანი ზურაბ ალთუნაშვილი პირად შემადგენლობაში და თანამებრძოლთა შორის სარგებლობდა კარგი ავტორიტეტით. ამავე დროს იყო კარგი მეოჯახე, მამა და მეუღლე. აღსანიშნავია, რომ ლაბრაში მოკლულს მარჯვენა ხელში ჩაბღუჯული ჰქონდა 4 თვის პატარა ვაჟიშვილის ქუდი, რომელსაც ომში თან ატარებდა ყოველთვის.
წყარო მარინა ნაჭყებია დაიბადა სოხუმში 1956 წლის 24 დეკემბერს
პოლიციის კაპიტანი, ზურაბ ვალერიანის ძე ალთუნაშვილი, დაბადებული 1961
წელს, ქ. თბილისში. 1993 წლის 3 მარტს აფხაზეთში, საქართველოს ტერიტორიული
მთლიანობისათვის საბრძოლო მოქმედებების დროს დაიღუპა.
ზურაბ ალთუნაშვილმა შსს მილიციის უმაღლესი სკოლის დამთავრების შემდეგ
მუშაობა დაიწყო ნაძალადევის რაიონის შს განყოფილების არასრულწლოვანთა
საქმეების ინსპექციაში, ინსპექტორის თანამდებობაზე. არასრულწლოვანთა შორის
ჩადენილი დანაშაულის წინააღმდეგ წარმატებული მუშაობისათვის იგი
დაწინაურებულ იქნა არასრულწლოვანთა საქმეების ინსპექციის უფროსის
თანამდებობაზე. მან მუშაობის პერიოდში შესძლო მრავალი ძნელად აღსაზრდელი და
დანაშაულის ჩადენისაკენ მიდრეკილების მქონე მოზარდი დაეყენებინა სწორ გზაზე,
რისთვისაც ხელმძღვანელობისაგან მრავალჯერ იქნა წახალისებული.
როდესაც ქვეყანას დასჭირდა, ზურაბ ალთუნაშვილი უყოყმანოდ ჩადგა სამშობლოს
დამცველთა რიგებში.
1991-1992 წლებში სამაჩაბლოში, კერძოდ, ცხინვალთან მიმდინარე საბრძოლო
მოქმედებების დროს ზ. ალთუნაშვილი აქტიურ მონაწილეობას ღებულობდა,
რისთვისაც იგი საქართველოს შს მინისტრის ბრძანებით იქნა წახალისებული.
აფხაზეთში დაწყებული კონფლიქტის დროს, 1992 წლის აგვისტოდან ზ.
ალთუნაშვილი მილიციის თანამშრომლებთან ერთად უშუალო მონაწილეობას იღებდა
აფხაზეთში საზოგადოებრივი წესრიგის დაცვის საქმეში, ხოლო 1993 წლის 24
თებერვალს ნაძალადევის რ-ის შსგ მიერ გაგზავნილი იქნა აფხაზეთში, კერძოდ,
ოჩამჩირის რ-ის სოფ. ლაბრაში საბრძოლო ჯგუფის უფროსად.
1993 წლის 3 მარტს სოფელ ლაბრაში აფხაზ სეპერატისტებთან შეტაკებისას ზურაბი
გმირულად დაიღუპა. მას მიყენებული ჰქონდა ჭრილობები ავტომატური
ცეცხლსასროლი იარაღიდან. გარდა ამისა, იყო ნაწამები, რასაც ადასტურებდა ის
გარემოება, რომ მოკლულს მოკვეთილი ჰქონდა მარცხენა მკლავი იდაყვის არეში
(რომელიც დაღუპვის ადგილზე არ აღმოჩნდა) სახისა და ტანის არე დაზიანებული
ჰქონდა ბასრი, მჩხვლეტავი საგნის ზემოქმედების შედეგად. იგი გადმოსვენებულ და
დაკრძალულ იქნა საბურთალოს ძმათა სასაფლაოზე.
პოლიციის კაპიტანი ზურაბ ალთუნაშვილი პირად შემადგენლობაში და
თანამებრძოლთა შორის სარგებლობდა კარგი ავტორიტეტით. ამავე დროს იყო კარგი
მეოჯახე, მამა და მეუღლე. აღსანიშნავია, რომ ლაბრაში მოკლულს მარჯვენა ხელში
ჩაბღუჯული ჰქონდა 4 თვის პატარა ვაჟიშვილის ქუდი, რომელსაც ომში თან
ატარებდა ყოველთვის. სამშობლომ არ უნდა დაივიწყოს ზურაბ ალთუნაშვილისდარი
პატრიოტები