მიხეილ ღანიშაშვილი (ილტოსპირელი) (1964) დაიბადა ახმეტის არიონ, სოფელ ჭართალაში. დაამთავრა თბილისის ივანე ჯავახიშვილის სახელობის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ფილოლოგიური ფაკულტეტი 1990 წელს.
სხვადასხვა დროს მუშაობდა: თბილისის საჯარო სკოლებში ქართული ენისა და ლიტერატურის მასწავლებლად, ახმეტის რაიონულ გაზეთ "ბახტრიონის" მთავარ რედაქტორად, თბილისის ერთ-ერთი კერძო პედაგოგიური ინსტიტუტის ახალი ქართული ლიტერატურის პედაგოგად, ამავე ინსტიტუტის რექტორად, კომერციულ გაზეთ "ანონსის" რედაქტორად, საქართველოს თავდაცვის სამინისტროს გაერთიანებული სამხედრო აკადემიის მეორე სასწავლო ასეულის მეთაურის მოადგილდ, გაზეთ "სამხედრო გაზეთის" კორესპოდენტად, ამავე გაზეთის საინფორმაციო განყოფილების რედაქტორად, სამხედრო გამომცემლობა "ჩირაღდანის" მთავარ რედაქტორად. როგორც სამხედრო ჟურნალისტი, ხანგრძლივი მივლინებებით იმყოფებოდა აშშ-სა და გერმანიაში. 2000 წლიდან მიხეილ ღანიშაშვილი თავს ანებებს ყოველგვარ ოფიციალურ სამსახურს და სამუშაოდ მიემგზავრება ჯერ რუსეთში (ერთი წლით), ხოლო შემდეგ - უკრაინაში.
კიევში, თითქმის შვიდი წლის მანძილზე ყოფნისას, ერთვება იქაური სათვისტომოს საქმიანობაში, არის სათვისტომოს მიერ გამომვალ ყოველთვიურ საზოგადოებრივ-პოლიტიკური ჟურნალ "საქართველოსა" და ამავე სათვისტომოს ბაზაზე არსებული საკვირაო სკოლის აქტიური თანამშრომელი. 2009 წლის ბოლოსთვის საბოლოოდ ბრუნდება სამშობლოში და ხელს კიდებს პირად მეურნეობას სოფელში. ათეული წლებია, რაც აქტიურ სამწერლო-სალიტერატურო და საზოგადოებრივ საქმიანობას ეწევა. ჯერ კიდევ უნივერსიტეტში სწავლისას, ის, ოთხი წლის მანძილზე, თავმჯდომარეობდა უნივერსიტეტის ახალგაზრდა მწერალთა წრეს. იყო ამ წრის ლიტერატრულ ალმანახ "პირველი სხივის" რედკოლეგიის წევრი. 1992 წელს მისი უშუალო ინიციატივით დაარსდა მწერალთა დამოუკიდებელი გაერთიანება, კავშირი - პოეტური ორდენი "მარადახალი ქნარი", რომლის უცვლელი თამჯდომარეც არის დღემდე. სწორედ ამ კავშირის ბაზაზე ფუნქციობს მისი ორი ლიტერატურული პროექტი: "მიხეილ ღანიშაშვილის მუდმივმოქმედი ლიტერატურული სემინარები"(თბილისში) და "ლექსობა-კაფიაობის ფესტივალი" (ჭართალაში). ჩატარებული აქვს ასეულობით სახელოვნებო ღონისძიება როგორც დედაქალაქში, ისე ქვეყნის მასშტაბით და მის საზღვრებსგარეთ. მ. ღანიშაშვილი ბავშვობიდანვე წერს. მისი პოეტური და პროზაული ნაწერები, თარგმანები, პუბლიცისტური სტატიები, ისტორიულ-ფილოლოგიური ხასიათის წერილები, ინტერვიუები წლებია, რაც ინტენსიურად იბეჭდება ჟურნალ-გაზეთებში, გადაიცემა რადიო და სატელევიზიო ეთერით. მისი ნაწარმოებები სხვადასხვა დროს თარგმნილია: ინგლისურ, გერმანულ, ფრანგულ, იტალიურ, პოლონურ, შვედურ, რუსულ და ჩეჩენურ ენებზე. გამოცემული აქვს 9 პოეტური კრებული.
ბიბლიოგრაფია
- ყველაზე დიდი გული (ავტორი). - თბილისი, 2017
- მთისკილოურნი : ლექსები (ავტორი). - თბილისი, "საუნჯის" გამ-ბა და სტ. : ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 196გვ.. - ISBN: 9789941451492
- სულის ყვავილები : ლექსები და პოემები (ავტორი). - თბილისი, საუნჯე, 2012. - 472გვ.. - ISBN: 9789941924279
- გოგია ჭიჭოშვილის ეპოსი (ავტორი). - თბილისი, "ქართული წიგნი"-ს გამ-ბა და სტ., 2011. - 72გვ.. - ISBN: 978-9941-9148-8-1
- კავკასიური პოემები (ავტორი). - თბილისი, საარი, 2006. - 158გვ.. - ISBN: 99940-0-822-6
- აცამაზი : ოსური პოემა (ავტორი). - თბილისი, უნივერსალი, 2004. - 18გვ.. - ISBN: 99940-0-059-4
- იჩქერია = Ичкерия = Ичкери : ისტ.-პუბლიც. პოემა (ავტორი). - თბილისი, ამარანტები, 2002. - 80გვ.. - ISBN: 99928-0-354-1
- ბედისწერის ქიმზე : ლექსები, პოემები (ავტორი). - თბილისი, ამარანტები, 1999. - 168გვ.. - ISBN: 99928-0-026-7
- ორი ნაპირი : ლექსები (თანაავტორი). - თბილისი, მერანი, 1989. - 111გვ.
- http://www.nplg.gov.ge/bios/ka/00000586/