გაბრიელ სუნდუკიანი (1825-1912) დაიბადა ქალაქ თბილისში. დაამთავრა პეტერბურგის უნივერსიტეტის ისტორია-ფილოლოგიის ფაკულტეტი 1850 წელს.

სამსახური დაიწყო თბილისში, მეფისნაცვლის კანცელარიაში, შემდეგ მუშაობდა კავკასიის გზათა სამმართველოს სამეურნეო განყოფილების უფროსად და სამოქალაქო გენერლის ჩინს მიაღწია. მხარში ამოუდგა თბილისის ამქრებს სოციალური უფლებებისათვის ბრძოლაში (1865), მონაწილეობდა ქალაქის საბჭოს მუშაობაშიც. ლიტერატურული საქმიანობა 60-იან წლებში დაიწყო. მისი მოღვაწეობა მჭიდროდაა დაკავშირებული სომხურ თეატრთან, რომლის ერთ-ერთი ორგანიზატორიც თვითონ იყო. პირველი კომედია "საღამოს ცხვირი ხეირია" დაიდგა 1863 წელს (გამოიცა 1866, ქართული თარგმანი 1911), "ხათაბალა" - 1866 (გამოიცა 1881), "ოსკან პეტროვიჩი საიქიოში" 1866 (გამოიცა 1899, ქართული თარგმანი 1901), კრებული "ცხოვრების სარკე", "კიდევ ერთი მსხვერპლი" - 1870 (გამოიცა 1894), "პეპო" - 1871, ქართულ სცენაზე - 1875 (გამოიცა 1876, ქართული თარგმანი 1876, გაზეთი ''დროება'' N2. ცალკე წიგნად 1880). წერდა ძირითადად სომხური ენის თბილისურ დიალექტზე, რომელიც მრავლად შეიცავს ქართულ სიტყვებსა და გამოთქმებს, ფართოდ იყენებდა თბილისურ ფოლკლორს. ყოველივე ამან განაპირობა მისი ენის თავისებურება. პიესები თარგმნილია მსოფლიოს ხალხთა მრავალ ენაზე. ქართულად თვითონ ავტორი თარგმნიდა. მისი სახელი მინიჭებული აქვს ერევნის დრამატულ თეატრს. სომეხი მწერალი, დრამატურგი,  კრიტიკული რეალიზმის ერთ-ერთი ფუძემდებელი სომხურ ლიტერატურაში. 

 წყარო: ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია: ტ.9-თბ., 1985.-გვ.605

http://www.nplg.gov.ge/bios/ka/00008991/