ვარლამ რუხაძე (1874-1935) დაიბადა ხონის რაიონის სოფელ ქუტირში. 

ლექსებს ბეჭდავდა "კვალში", "მოამბეში", "თანამედროვე აზრში" და სხვა. აქტიურად მონაწილეობდა სალიტერატურო ცხოვრებაში. 1898-1899წწ. გამოაქვეყნა პირველი ლექსები, პირველი წიგნი "ლექსები და მოთხრობები", რომლებიც 1902 წელს აკრძალა ცენზურამ. მისი კრებულებია: "ცისკარი" (1904), "თაიგული" (1910), "ზღაპრები და არაკები" (1916), "ცხოვრების ყვავილები" (1919), "რჩეული ლექსები" (1931). წერდა საბავშვო თხზულებებს, ნათარგმნი აქვს ალექსანდრე პუშკინის პოემები. დამოუკიდებლობის პერიოდში ეწეოდა აქტიურ შემოქმედებით საქმიანობას. 1919 წელის 12 იანვარს გაზეთმა "ერთობამ" გამოაქვეყნა მისი ლექსი მისალმება (ჯარს და გვარდიას). მონაწილეობდა სახელმწიფო უნივერსიტეტის სტუდენტთა სალიტერატურო წრის თაოსნობით გამართულ ლიტერატურულ დილაში. მუშათა ცენტრალურ კლუბში, საზოგადო მოღვაწის და ქართველი მწერლის იასე რაჭველის ხსოვნის აღსანიშნავ საღამოზე "საღამო სოსიას ღელე" ლექსი წაიკითხა. მონაწილეობდა მეორე ქართულ კლუბში, სალიტერატურო-საკონცერტო საღამოში.