1898 წელს დანიშნული იქნა აზერბაიჯანის ქალაქ შემახის სკოლის მასწავლებლად, ხოლო იქიდან მისი სურვილის საწინააღმდეგოდ გადაიყვანეს ქალაქ ნახიჩევანში. ყოველ ზაფხულს არდადეგების დროს ჩადიოდა მშობლიურ სოფელში. გურიაში ყოფნისას იგი სწავლობდა და აკვირდებოდა გურულების ყოფა-ცხოვრებას, ზნე-ჩვეულებებს, ყველაფერი ეს, შემდეგ ასახა მან თავის ნაწარმოებებში. ლალიონმა ვერ აიტანა ნახიჩევანის ჰავა და დაავადდა, ამიტომ 1897 წელს გადავიდა თბილისში სათავადაზნაურო გიმნაზიაში მასწავლებლად, ხოლო 1900 წლიდან პედაგოგ ივანე გომელაურთან ერთად დააარსა კერძო სასწავლებელი, რომელიც 1903 წელს დახურეს. 1906 წლიდან გარდაცვალებამდე მუშაობდა ვერის პირველი დაწყებითი უმაღლესი სკოლის მასწავლებლად.

წყარო: განმანათლებლობა საქართველოში: იდეები და მოღვაწეები: nateba.websail.net

• მესამე დასი, წევრი

• რაქვიანა : მოთხრობა (ავტორი). - თბილისი, საბლიტგამი, 1940. - 32გვ.
• მოთხრობები (ავტორი). - ტფილისი, წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების გამოცემა N 192, 1920. - 230გვ.
• http://www.nplg.gov.ge/bios/ka/00005672/