1997-2000წწ. იყო აშშ ეროვნული მშვიდობის ფონდის თანამშრომელი; 2000-2004წწ. ჟურნალ "დრო მშვიდობისა" მთავარი რედაქტორი; 2004 წლიდან აშშ სახალხო დიპლომატიის ინსტიტუტის სამხრეთ კავკასიის წარმომადგენელი; 2006 წლიდან იყო თანასწორობის ინსტიტუტის თავმჯდომარე. მიღებული აქვს მაგისტრის წოდება კონფლიქტების მოგვარებაში (1997). არის 5 წიგნის ავტორი: "ტაიმს სკვერი" (1998), "ალეგრო" (2002), "თანაგრძნობის სიმღერა" (2004), "კანდიდატი ჯოყოლა" (2005), "ვარდების რევოლუციის შიგნიდან" (ვაშინგტონი, 2005). მიენიჭა ჟურნალ "ცისკრის" პრემია საუკეთესო მოთხრობისათვის (1990), პრინც ჯორჯის საგრაფოს ახალგაზრდული კინოფესტივალის მთავარი სცენარისტის პრიზი (აშშ, 1998). მწერალი, მომრიგებელი მოსამართლე.

წყარო: ვინ ვინ არის საქართველოში: ქართული ბიოგრაფიული ცნობარი. –  თბ., 2006.-გვ.234; news.ge

• კანდიდატი ჯოყოლა : რედ.: გოგონა ნეფარიძე (ავტორი). - თბილისი, სიესტა, 2005. - 122გვ.. - ISBN: 99940-0-213-9
• თანაგრძნობის სიმღერა : რედ.: ირაკლი კაკაბაძე (ავტორი). - თბილისი, სიესტა, 2004. - 180გვ.
• Allegro ანუ ერთი წლის ქრონიკა : მოთხრობა / მხატვ.: ანა ნიჟარაძე (ავტორი). - თბილისი, აზრი, 2002. - 208გვ.
• ტაიმს სკვერი-დროთა მოედანი : მოთხრობები / რედ.: მერაბ ქათამაძე ; ილ. რობერტ ბენსკისა ; წინასიტყვ. დათო ტურაშვილის (ავტორი). - თბილისი, აზრი, 1998. - 195გვ.. - ISBN: 99928-70-03-6
• http://www.nplg.gov.ge/bios/ka/00013174/

კაკაბაძე 

ამ გვარის ფუძედ ზოგი კაკაბას მიიჩნევს და ფრინველს უკავშირებს, კერძოდ, კაკაბს. ვფიქრობ, ეს გულუბრყვილო ეტიმოლოგიაა. 

გვარის ფუძეა მამაკაცის საკუთარი სახელი კაკა, რომელსაც თან ერთვის სუფიქსები ბა და ძე. 

კაკა – ჩხარის ციხის მეციხოვნე, მოიხსენიება მეჩვიდმეტე საუკუნეში. 

კაკაბაძე ერთ-ერთი უძველესი და ლიბოძლიერი გვარია. გვარი გვხვდება 1545 წლიდან. 

„კაკაბაძე, კურსევს მცხოვრები, ბაგრატ მეფემ მისი შეწირულსა განუახლა გელათის წმიდა გიორგის“ (1545 წელი). 

კაკაბაძეები მოიხსენიებიან 1561-1612 წლებში ქვემო ქართლში, 1621 წელს – ხონში, 1583 წელს – ფიმში. ასევე, კაკაბაძეები მეცხრამეტე საუკუნეში ცხოვრობდნენ აჭარაშიც, კერძოდ კი, ქედის რაიონის სოფელ ორიცვაში. აქ ცნობილი იყო 1895 წელს მღვდელი კაკაბაძე, დიდი მქადაგებელი, მოყვარე და პატივმცემელი ქართველთა. თურმე, ის არ უშინდებოდა მუქარას. ეკლესიაში ზარებს რეკდა და რამდენიმე სოფლის ხალხს ამით წირვაზე იხმობდა. წინ აღდგომია ჯამეს აგებას, მაგრამ თავისი არ გასვლია. მან ჩაქვისკენ გაქცევით უშველა თავს, რადგან იქ ისლამი ისე ძლიერად არ იყო. იმ პატრიოტი მღვდლის, კაკაბაძის შვილები მომხვდურებმა ქეშიშოღლებად მონათლეს, ანუ „ურჩი მღვდლის შვილები“. გადმოცემის თანახმად, დევნის თავიდან ასაცილებლად, მღვდელს დედის თუ ახლო ნათესავის გვარი კეკიძე – გეგიძე მიუღია. ემსახურებოდა ჩაქვი-მახინჯაურის ზონის, ჯერ კიდევ, ქრისტიანად დარჩენილ მოსახლეობას. 

მარადიდის უბან ქუთურეთში არიან კეკიძეები – ასე მონათლეს მღვდელ კაკაბაძის შთამომავლები. დაბა ქედის გარეუბანში კი არის სოფელი კაკაბაძეები, აქვეა ნაცოხვარი ამავე სახელწოდებით. 

კაკაბაძეები, კეკიძეები და გეგიძეები ცხოვრობენ სხვა ადგილებშიც. ისინი დამოუკიდებლად გაჩენილი გვარებია. 

გეგიძეები აზნაურებიც იყვნენ. 

იმ კაკაბაძეებმა კი, რომლებიც აჭარაში ცხოვრობდნენ, აწარმოეს გვარი კეკიძე და გეგიძე. 

საქართველოში ყველაზე გავრცელებულ 1 000 გვარს შორის, კაკაბაძეებს რაოდენობის მიხედვით 169-ე ადგილი უჭირავთ. 

საქართველოში 3 444 კაკაბაძე ცხოვრობს. თბილისში – 868, ხონში – 575, ხელვაჩაურში – 422, არიან სხვაგანაც.