ალექსანდრე იმედაშვილი ( 2 მარტი 1882-1942) მთარგმნელი, მსახიობი, რეჟისორი.

 სასცენო მოღვაწეობა დაიწყო თბილისში 1900 წელს. სხვადასხვა წლებში მუშაობდა თბილისის, ბათუმის, ქუთაისის და სხვა თატრებში. 1921–1924წწ. მოღვაწეობდა რუსთაველის სახელობის თეატრში, 1928–1931წწ. კ. მარჯანიშვილის მიერ დაარსებულ ქუთაისის თეატრში (ახლანდელი თბილისის კ. მარჯანიშვილის სახელობის თეატრი), 1939–1942წწ. ქუთაისის ლ. მესხიშვილის სახელობის თატრში. იყო ლ. მესხიშვილისა და ვ. აბაშიძის მოწაფე, რევოლუციამდელი ქართული თეატრის საუკეთესო ტრადიციების მიმდევარი და დამამკვიდრებელი ქართულ სცენაზე.

გამოდიოდა ყველა ჟანრის (ტრაგედია, კომედია, ვოდევილი, მუსიკალური კომედია და სხვა) სპექტაკლებში. განსაკუთრებული წარმატება მოიპოვა კლასიკურ ტრაგედიებში. ა. იმედაშვილი ითვლებოდა ოტელოს (შექსპირის "ოტელო") როლის საუკეთესო შემსრულებელად რევოლუციამდელ ქართულ თეატრში. წარმატებით ითამაშა აგრეთვე ოიდიპოსი (სოფოკლეს "ოიდიპოს მეფე"), მეფე ლირი (შექსპირი "მეფე ლირი"), დონ კარლოსი (შილერის "ყაჩაღები"), დათო (სუმბათაშვილის "ღალატი"), ესტევანი (კ. მარკანიშვილის მიერ 1922 წელს დადგმული ლოპე და ვეგას "ცხვრის წყარო") და სხვა. იმედაშვილი გამოირჩეოდა უდიდესი ტემპერამენტით, პროფესიული კულტურით, დახვეწილი აქტიორული ტექნიკითა და სასცენო მეტყველებით. მას დიდი ღვაწლი მიუძღვის ქართულ სცენაზე სწორი ქართული მეტყველების დამკვიდრებაში. 1922 წლიდან მოღვაწობდა კინოში. შეასრულა გელას ("მოძღვარი", 1922), ექიმის ("ამოკი", 1927), კარდინალ მონტანელის ("კრაზანა", 1928), ასტამირის ("ელისო", 1928) და სხვა როლები. ა. იმედაშვილი იყო  ანტრეპრენიორი, სხვადასხვა წლებში ხელმძღვანელობდა ბათუმის, ჭიათურის, ქუთაისისა და სხვა თეატრებს, მსახიობთა დასებს. ქართული თეატრის ერთ-ერთ- გამოჩენილი ტრაგიკოსი ტრაგიკოსი. თეატრისა და კინოს მსახიობი.