არეთა ლოლუა ( 13 მაისი 1892-1955) მსახიობი,რეჟისორი.

დაბადების ადგილი:  ხორში,  სენაკის რაიონი.

1909 წელს ქუთაისის წმინდა ნინოს სახელობის სასწავლებლის დამთავრებიშ შემდეგ მუშაობდა ქუთაისის ქალაქის სამართველოში. 1910-1911წწ. სეზოინში თბილისის თეატრში მიიწვიეს მსახიობად.. პროფესიულ თეატრში პირველად მან შეასრულა სონა (ნ. შიუკაშვილის "სიმახინჯე"). სხვადასხვა წლებში მუშაობდა  ჭიათურის(1911-12, 1913-14,1924-28), თბილისის(1920-22, 1914-15), ქუთაისის (1915-19, 1922-23),თბილისის მოძრავ სატირულ, თელავის, ლანჩხუთის, სენაკის (1945-1950წწ.) თეატრებში.

ა. ლოლუა ითვლებოდა წამყვან მსახიობად, ძირითადად დრამატული ხასიათის როლებს ასრულებდა, სახასიათო როლებში განსაკუთრებით ეხერხებოდა მოზარდ ქალ-ვაჟთა განსახიერება, ამიტომ საჭიროების დროს ასეთ როლებს მას აკისრებდნენ. სულ  200-ზე მეტი როლი შეასრულა, მათ შორის: დედოფალი (ვ. ყიფიანი "სამეგრელოს მთავარი ლევან"), ირინე, ნატალია (დ. კლდიაშვილის "ირინეს ბედნიერება", "დარისპანის გასაჭირი"), ელიკო, ციცინათელა  (ნ. შიუკაშვილის "მეგობრობა", "ციცინათელა"), ქეთევანი (დ. ერისთავის "სამშობლო"), ლაურენსია (ლოპე დე ვეგას "ცხვრის წყარო") და სხვა. 1922-1923წწ. სეზონიდან დაიწყო რეჟისორობა და  სხვადასხვა თეატრში განახორციელა თელი რიგი დადგმები. მათ შორის: ა. ოსტროვსკის "უდანაშაულო  დამნაშავენი", ბ. ბალაშანის "მწვანე ველი", ო. ბალზაკის "პროვინციული ისტორია",  დაწერა " თეატრალური მოგონებები", რომელიც ცალკე წიგნად გამოიცა 1954 წელს.