დემნა კონსტანტინეს ძე შენგელაია (დ. 21 მაისი [ ძვ. სტ. 9 მაისი], 1896, სოფელი საჭილაო, სამტრედიის მუნიციპალიტეტი — გ. 7 დეკემბერი, 1980, თბილისი) — ქართველი მწერალი. საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის აკადემიკოსი (1969).
დაბადრბის ადგილი: სოფელი საჭილაო, ახლანდელი სამტრედიის რაიონი.
გიმნაზიის დამთავრების შემდეგ დემნა შენგელაიამ სწავლა მოსკოვში განაგრძო, მალევე დაბრუნდა და მონაწილეობა მიიღო სამხრეთის ფრონტზე მიმდინარე საომარ ოპერაციებში. 1920 წელს სწავლა განაგრძო ივანე ჯავახიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის სიტყვიერების ფაკულტეტზე, შემდგომ გეოლოგიის ფაკულტეტზე.
სხვადასხვა დროს დემნა შენგელაია იყო სამწერლო ორგანიზაციის პრეზიდიუმისა და ლიტერატურული ჟურნალ გაზეთების რედკოლოგიათა წევრი, მწერალთა რესპუბლიკურ და საკავშირო ყრილობათა დელეგატი, პროზისა და მთარგმნელობითი სექციების ხელმძღვანელი, გამომცემლობა "ზარია ვოსტოკას" მთავარი რედაქტორი, მეორე მსოფლიო ომის წლებში ფრონტული გაზეთის რედაქტორი. აქტიური ლიტერატორული და საზოგადოებრივი მოღვაწეობისათვის დემნა შენგელაია დაჯილდოვებულია ორდენებითა და მედლებით. მას ეკუთვნის მნიშვნელოვანი გამოკვლევები ფოლკლორისტიკაში.
წყარო: ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია: ტ. 10.-თბ.,1986.-გვ.715
ორგანიზაციის, ასოციაციის ან ჯგუფის წევრი
- საქართველოს მეცნიერებათა აკადემია, აკადემიკოსი (1969-1980)
ჯილდოები, პრემიები და პრიზები
- შრომის წითელი დროშის ორდენი
ბიბლიოგრაფია
- შთაგონება : რომანი (ავტორი). - თბილისი, სახელგამი, 1949. - 148გვ.
- ბათა ქექია : რომანი (ავტორი). - ტფილისი, სახელგამის გა-მა, 1933. - 300გვ.
- ლაფშა : მოთხრობა (ავტორი). - ტფილისი, 1926. - 34გვ.
- სანავარდო : რომანი (ავტორი). - ტფილისი, სახელგამი, 1926. - 197გვ.
- ეროვნული ბიბლიოთეკა
