შემაძრწუნებელი სიკვდილით დაიღუპა პაატა ქიტუაშვილი.

ვინ დაივიწყებს ფრონტის წინა ხაზიდან ჟურნალისტ ლულუ ჩხენკელის მიერ მოწოდებულ ვიდეომასალას, სადაც 19 სექტემბერს მომხდარი ვანდალური აქტია ნაჩვენები. სამხედრო დავალების შესრულებისთვის მიმავალ ავტობუსს ჩასაფრებულმა აფხაზმა ექსტრემისტებმა ჯერ სნაიპერის ტყვია დააწიეს ქართველ მეომრებს, შემდეგ კი ავტობუსი დაწვეს. დამწვართა შორის პაატაც იყო.

 ვეღარ დაბრუნდა შინ მარიამობის დღეს სახლიდან იმედით გამოსული ვაჟკაცი. ვერ დაუბრუნდება იგი თავის შვილებს – ვანიკოსა და გიორგის, სიკვდილის წინ ფრონტიდან დაშნა რომ გამოუგზავნა დაბადების დღის ალსანიშნავად, მის უსაყვარლეს დედას, დეიდას, რომლებმაც ის უმამოდ გაზარდეს და დაავაჟკაცეს. ისე უცბად დაიფერფლა საბურთალოელი ბიჭის, პოეზიის, ხელოვნებისა და სპორტის მოყვარული კაცის სიცოცხლე, რომ, საჰაერო დესანტში ნამსახურებმა პაატამ თავის გადარჩენა ვერ შესძლო.

პაატამ 16 წელი იმუშავა ტელე-რადიო დეპარტამენტში ტექნიკურ გან- ყოფილებაში, შემდეგ კორესპონდენტი იყო.. მაშინ, როცა მის დედასთან, ქალბატონ რუსუდან ქიტუაშვილთან გადავწყვიტე ტელევიზიაში შეხვედრა (იგი იქ წლების მანძილზე მუშაობს), პაატას უკანასკნელ. გადაცემას - „ხიდს“ ეთერში ხელახალი გაშვებისათვის ამოწმებდნენ. გულდაწყვეტილები ვუყურებდით მასალას. უცებ ქ-ნმა რუსუდანმა ვაიო. დაიძახა, ფეხზე წამოდგა ღა გარეთ გავიდა. ეკრანზე ცოცხლად გამოჩდა პაატა რომელიც მომღიმარი სახით საფრანგეთში მცხოვრებ ემიგრანტ ქართველ და მის მეუღლეს – თბილისელ ჭაბუკს. ესაუბრებოდა.

„თეთრი ვერხვები“ მიყვარსო, უთქვამს მაიას პაატასთვის და მას შემდეგ სულ მაგ სიმღერას უსმენდა

ია კალანდარიშვილი