დაიბადა 1966 წლის 7 თებერვალს, ქ. თბილისში.

მშობლები: დედა – ეთერ სოსოს ასული გიგილოშვილი-კუზანაშვილი, მუშაობს ისნის რაიონის „სამგორის“ სამეურნეო გამწვანებაში.

მამა – არჩილ ბაგრატის ძე კუზანაშვილი, მსახურობს თბილისის # 3 გასამხედროებულ სახანძრო რაზმში.

ჰყავს და-ძმა, – მაია და ზაალ კუზანაშვილები.

1973 წელს მშობლებმა ბადრი სასწავლებლად შეიყვანეს # 103-ე საშუალო სკოლაში. აქ სწავლობდა 1981 წლამდე. რვა კლასის დამთავრების შემდეგ სასწავლებლად გადავიდა საქართველოს რკინიგზის თბილისის # 2 საშუალო სკოლაში, საშუალო სკოლის დამთავრების შემდეგ, 1983 წელს სწავლა გააგრძელა # 54-ე ტექნიკურ სასწავლებელში.

1985 წელს გაიწვიეს სავალდებულო სამხედრო სამსახურში,

1987 წლიდან მსახურობდა გასამხედროებულ # 3 სახანძრო რაზმში.

1990 წელს დაქორწინდა საგარეჯოს რაიონში სოფელ მანავში მცხოვრებ მიხეილის ასულ ბორაშვილზე. 

ქალბატონი წელი დიასახლისია, ზრდის 1 წლისა და 8 თვის პატარა თინას, ელოდება მეორე შვილს. ახლობლები და მეგობრები ბადრის ახასიათებენ,როგორც სამშობლოსთვის თავდადებულ, ოჯახის მოსიყვარულე და ამხანაგ-მეგობრებში გულმართალ, ალალ ბიჭს.

საქართველოში ომი დაიწყო...

როგორც ბევრ სხვა ნამდვილ ქართველს, ბადრისაც აღარ დაუდგა გული სახლში და წავიდა იქ, სადაც ასე ძალიან უჭირს დღეს საქართველოს. „თეთრი არწივის“ მებრძოლთა შენაერთში აფხაზეთის რეგიონის დასაცავად იბრძოდა.

სამშობლოს სიყვარულით გულანთებულმა, თავისი ქვეყნის ერთიანობის ინტერესებს შესწირა სიცოცხლე და უანგაროდ გაიღო მისთვის სისხლი.

1992 წლის 1 სექტემბერს სოფელ ეშერაში მიმდინარე ბრძოლის დროს ბადრიმ გმირულად შესწირა სამშობლოს თავისი სიცოცხლე.

ბადრი კუზანაშვილი საგარეჯოს რაიონის სოფ. კაკაბეთის მამა-პაპათა წმინდა სასაფლაოზეა დაკრძალული.