1992 წლის ნოემბერში შინაგანი ჯარის ნაწილი ჩავიდა აფხაზეთის რეგიონში

საბრძოლო დავალების შესასრულებლად. 24 ნოემბერს დაიკავეს პოზიციები

ოჩამჩირის რაიონის სოფ. ქეთევანაში. 28 ნოემბერს სოფელზე დაიწყო შემოტევა მტრის

მიერ. პირველი დარტყმა მიიღო პოზიციის მარცხენა მხარემ. იქ იმყოფებოდნენ

სერჟანტები: გრიგალაშვილი, ბერიკაშვილი, ნაგლაძე, აზადანოვი, არევაძე. მათ

დასახმარებლად მიმავალი გზა ჩაიკეტა, რადგანაც მტერმა გადმოიწია სოფლის

შუაგულისაკენ და პოზიციები ისე გაყო, რომ ერთმანეთის დახმარების საშუალება

მოისპო. ჯარისკაცები: სულაბერიძე, ლაცაბიძე, ჩლაჩიძე, ხარაიშვილი გავიდნენ ზემო

პოზიციაზე. ცოტა ხანში შემოტევა დაიწყო. მიმდინარეობდა სასტიკი ბრძოლა.

იარაღისა და ტყვია-წამლის უკმარისობის გამო დატოვეს პოზიცია და წამოვიდნენ

სოფ. ქეთევანიდან სოფელ კოჩარის მიმართულებით. მათი გამოსვლის დროს უკვე

მტერს სოფელი აღებული ქონდა.

სოფელ კოჩარის მებრძოლები და სოფელ ქეთევანის მებრძოლები, რომლებმაც

გამოსვლა შეძლეს ერთმანეთს შეუერთდნენ. ხოლო მარცხენა პოზიციაზე მყოფი

მეომრებისა – მას შემდეგ არაფერია ცნობილი. მათ შორის მეომარ ალიკა აზადანოვის.

საფიქრალია, რომ მტერმა ისინი ერთიანად ამოხოცა.

ალიკა აზადანოვის ხსოვნა სამუდამოდ დარჩება თანამებრძოლთა და ახლობელთა შორის