დაბადების ადგილი: ქ. თბილისი.

დაამთავრა თბილისის სამხატვრო აკადემია 1929 წელს.

ცხოვრობდა და მოღვაწეობდა საქართველოში.  იყო ი. შარლემანის, ე. თათევოსიანისა და ე. ლანსერეს მოწაფე. სამხატვრო გამოფენებში მონაწილეობდა 1930 წლიდან. მისი მთავარი ნამუშევრებია: "კარნავალი" (1936), "ვ. პეტროვას პორტრეტი"(1937-1938, საქართველოს ხელოვნების მუზეუმი, თბილისი), "თბილისის წვიმა"(1961), "ირმა სოხაძის პორტრეტი"(1977) და სხვ. პეტრე ბლიოტკინის პორტრეტებში და ძველი თბილისისა და საქართველოს (კახეთის) სხვადასხვა კუთხის ამსახველ პეიზაჟებში ვლინდება მხატვრის განსაკუთრებული გატაცება კოლორისტული ამოცანებით. რუსი ფერმწერი, პორტრეტისტი და პეიზაჟისტი.

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.I.–თბ., 1997.–გვ.449

• 1961 - საქართველოს დამსახურებული მხატვარი