მერაბ შოთას ძე ქვილითაია დაიბადა ქ. სოხუმში 1960 წლის 26 ნოემბერს.

1967-1977 წლებში სწავლობდა ქ. სოხუმის მე-11 საშუალო სკოლაში.

1978-1979 წლებში მსახურობდა საბჭოთა არმიის რიგებში: 6 თვე იმსახურა ქ. თბილისის სანიტარ-ინსტრუქტორის სასწავლებელში, შემდგომი 18 თვე იმსახურა ქ. ქუთაისის სამხედრო ნაწილში ზერიგითად. 1981-1986 წლებში სწავლობდა ქ. სოხუმში «საქართველოს სუბტროპიკული მეურნეობის ინსტიტუტში» მექანიზაციის ფაკულტეტის დაუსწრებელ განყოფილებაზე. პარალელურად მუშაობდა საპროექტო ინსტიტუტში. 1987 წლიდან მუშაობდა N6 სამშენებლო ტრესტში – ინჟინრად.

1992 წლის აგვისტოში სოხუმში დაწყებული საომარი მოქმედებების დროს ქვილითაია მერაბი პირველად სამედიცინო დახმარებას უწევდა დაჭრილებს ბრძოლის ველზე, ინსტრუქტაჟს უტარებდა მეომრებს სამხედრო ქვედანაყოფებში, თუ როგორ აღმოეჩინათ პირველადი სამედიცინო დახმარება დაჭრილებისათვის. სამხედრო სამედიცინო ასეული «კობრა»-ს ჩამოყალიბების პირველივე დღიდან მსახურობდა და მონაწილეობდა ასეულის მიერ განხორციელებულ ყველა ოპერაციაში. ბრძოლებში მიღებული ჭრილობების, თუ ქალაქის დაბომბვის შედეგად მას არაერთი სამხედრო თუ სამოქალაქო პირისათვის აღმოუჩენია პირველადი სამედიცინო დახმარება. ხშირად იყო ფრონტის წინა ხაზზე და ორმხრივი ცეცხლის დროს საკუთარი სიცოცხლის თავგანწირვის ფასად არაერთგზის გამოუყვანია დაჭრილი მეომრები, დროული პირველადი სამედიცინო დახმარების აღმოჩენის შედეგად ბევრ ადამიანს სიცოცხლე შეუნარჩუნა. 1993 წელს წარდგენილი იყო სამთავრობო ჯილდოზე «ვახტანგ გორგასლის» სახელობის ორდენზე. მისი გმირობის შესახებ იწერებოდა საქართველოს პრესაში, იყო ტელევიზიების რესპოდენტი.

1993 წლის 21 სექტემბერს სოხუმზე მტრის მიერ განხორციელებული შემოტევისას ძიძარიის ქუჩის მიმდებარე სომხური სკოლის ტერიტორიიდან სამედიცინო ასეულ «კობრა»-ში მიღებულ იქნა რადიო შეტყობინება დაჭრილების დახმარების შესახებ. გამოძახებაზე გავიდა მორიგე ჯგუფი: სან-ინსტრუქტორი – ქვილითაია მერაბი, სანიტარი – ფაჩუაშვილი მერაბი, მძღოლი – კარტოზია ზაზა. მასირებული სროლების გამო მანქანით გამოძახების ადგილამდე მისვლა შეუძლებელი იყო. ქვილითაია მერაბმა გადაწყვიტა ფეხით განეგრძო გზა. ადგილზე მისულმა შენიშნა, რომ აღნიშნული ტერიტორია უკვე მტრის კონტროლის ქვეშ იყო. ის სწრაფად გაერკვა ვითარებაში და საკუთარი თავგანწირვით შეძლო მ. ფაჩუაშვილის და ზ. კარტოზიას გაფრთხილება: «ბიჭებო თავს უშველეთ, აქ მტერია». მათ შეძლეს სამშვიდობოს გამოსვლა. ქვილითაია მერაბი მას შემდეგ უგზოუკვლოდ არის დაკარგული. ცნობა მისი ადგილსამოყფელის, ან დაღუპვის შესახებ დღემდე უცნობია.