დიმიტრი იოსების ძე ჯანაშვილი (გრემელი) დაბადების ადგილი: სოფელი კახი, საინგილო. 15 დეკემბერი, 1840
გარდაიცვალა 7 ოქტომბერი, 1905, დაკრძალულია სოფელი კახი, ეკლესიის ეზო, საინგილო
დაამთავრა თბილისის სასულიერო სემინარია 1865 წელს.
რადგან უმაღლეს სასწავლებელში სწავლის გაგრძლების საშუალება არ ჰქონდა, თავის მშობლიურ საინგილოს მიაშურა და იქ, სოფელ ყორღანში, სათავეში ჩაუდგა ახალგაზრდა ყმაწვილების სწავლა-აღზრდის საქმეს; ერთგულად ემსახურებოდა განათლების დანერგვას საინგილოს სოფლებში, აარსებდა დაწყებით სკოლებს და თვით ხელმძღვანელობდა მათ; თორმეტი წელი დაჰყო საინგილოს სოფლებში; 1870 წელს გადავიდა ზაქათლის სამაზრო სკოლაში მასწავლებლად; 1873 წლიდან მუშაობა დაიწყო ქუთაისის სასულიერო სასწავლებელში ქართული ენის მასწავლებლად, სადაც 1878 წლის სექტემბრამდე მოღვაწეობდა; 1878 წელს მან შეძლო უმაღლეს სასწავლებელში წასასვლელად მოსკოვში წასვლა და სასულიერო აკადემიაში სწავლის გაგრძელება; 1881 წელს დაბრუნდა საქართველოში და დაინიშნა მასწავლებლად ჯერ თბილისის სასულიერო სემინარიაში, შემდეგ თბილისის სათავადაზნაურო სასწავლებელში; მის კალამს ეკუთვნის მრავალი ისტორიული და ეთნოგრაფიული წერილები და ნარკვევები; კრიტიკული სტატიები და მეცნიერული გამოკვლევები, სახელმძღვანელო წიგნები და რეცენზიები, რომლებიც სისტემატურად იბეჭდებოდა ქართულ და რუსულ პერიოდულ პრესაში.
წყარო: კახეთის გამოჩენილი ადამიანები/ოთარ ნაცარაშვილი.-თბ.,2001.-გვ.727
ორგანიზაციის, ასოციაციის ან ჯგუფის წევრი
- ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოება, ნამდვილი წევრი (1881-1899)
ბიბლიოგრაფია
- ისტორიული და გეოგრაფიული აღწერა ჰერეთისა (ავტორი). - თბილისი, თბილ. უნ-ტის გამ-ბა, 2000. - 128გვ.. - ISBN: 99928-56-55-6
- ისტორიული სურათები : ქართული ეკლესიის გამოყოფა საბერძნეთის ეკლესიიდან და ქართველი ქალი (ავტორი). - გორი, იასონ კერესელიძის გამოცემა, 1914. - IV, 285გვ.
- შაჰ-აბაზის შემოსევა საქართველოში და საინგილო (ავტორი). - თბილისი, ამხ. "სორაპანი"-ს სტ., 1907. - (23-37)გვ.
- საღმთო ისტორია ახლისა აღთქმისა (ავტორი). - თბილისი, მელიქიშვილის სტ., 1886. - [211]გვ.
- ძველი აღთქმის საღმრთო ისტორია (ავტორი). - თბილისი, ე. ხელაძის სტ., 1876. - 213, [2]გვ.
დიმიტრი იოსების ძე ჯანაშვილი (გრემელი)
1867 წლის 1-ელ დეკემბერს გაზეთ „დროებაში“ გამოქვეყნდა მეორე ნაწილი დიმიტრი ჯანაშვილის ნარკვევისა „წარსული და მომავალი ინგილოების ცხოვრება“.
1868 წლის 12 აპრილს გაზეთ „დროებაში“ გამოქვეყნდა მეორე ნაწილი დიმიტრი ჯანაშვილის წერილისა „ქიზიყელები ინგილოებში“.
1881 წელს მღვდელი დიმიტრი იოსების ძე ჯანაშვილი ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების ნამდვილი წევრი გახდა.
1882 წლის მარტის ჟურნალ „ივერიაში“ დაიბეჭდა რაფიელ ერისთავის „ქალი-აყვანა“ (ლეგენდა), იოსებ ბაქრაძის ლექსი „მიბაძვა“, დიმიტრი ჯანაშვილის „ისტორიული სურათები“, ერნსტ რენანის „რა არის ნაცია“ და ვახტანგ ორბელიანის უსათაურო ლექსი.
1882 წლის ჟურნალში „ივერია“ (N6) დაიბეჭდა დიმიტრი ჯანაშვილის „ისტორიული სურათები“ (გაგრძელება), რომელიც მიმოხილული იყო საქართველოს ისტორია.
ჯანაშვილი დიმიტრი იოსების ძე 1881 წელს მღვდელი ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების ნამდვილი წევრი გახდა. 1886 წლის 27 მარტის გაზეთ „ივერიის“ ცნობით, მღვდელი იყო.1884-1885 წლების ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების წლიური ანგარიშის მიხედვით, საზოგადოების წევრები იყვნენ: იაკობ სიმონის ძე გოგებაშვილი, ივანე გიორგის ძე მაჩაბელი, გიორგი დავითის ძე ქართველიშვილი, გიორგი მიხეილის ძე თუმანიშვილი, ალექსანდრე ივანეს ძე სარაჯიშვილი და მღვდელი დიმიტრი იოსების ძე ჯანაშვილი.
ჯანაშვილი დიმიტრი 1886 წლის 10 აპრილს სათავადაზნაურო სკოლის საღმრთო სჯულის მასწავლებელი, მღვდელი ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების გამგეობას მიმართავს თხოვნით, დროებით დაუთმონ „ახალი აღთქმის“ ქართულ ენაზე გამოსაცემად საჭირო ხეზე ნაკვეთი ყვავილებიანი ასომთავრულები. დაკარგვის შემთხვევაში მთხოვნელი კისრულობს ზარალის ანაზღაურებას. 1888 წლის 12 მარტის გაზეთი „ივერია“ იუწყება, რომ მღვდელი , რომელიც ქალაქ ნუხაში მოღვაწეობდა და უცხო პირთა მეშვეობით შეაწყვეტინეს მისიონერობა, ელოდებოდა გამოძიების პასუხს, რა მიზეზით გადააყენეს თანამდებობიდან.
