1856 წელს, მღვდლის ოჯახში დაიბადა.

1880-86 წლებში თბილისის სასულიერო სემინარიაში სწავლობდა.

1887 წლის 25 იანვარს გორის ეპისკოპოსმა ალექსანდრემ (ოქროპირიძე) დიაკვნად აკურთხა, ამავე წლის 1 თებერვალს მღვდლად დაასხა ხელი და ზემო თიანეთის ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის მიძინების სახელობის ეკლესიის წინამძღვრად დაინიშნა.

1893 წლის 20 დეკემბერს წინანდლის წმინდა გიორგის სახელობის ეკლესიის წინამძღვრად გადაიყვანეს.

1893 წელს აირჩიეს დეპუტატად საეპარქიო სხდომაზე. ამავე წელს დაინიშნა სამეთვალყურეო კომისიაში, რომელსაც ევალებოდა თელავის სასულიერო სასწავლებლის გარემონტებაზე ზრუნვა და 1896 წლის 26 თებერვალს კეთილსინდისიერი შრომოსათვის გამოეცხადა მადლობა. მასვე დაევალა თელავის სასულიერო სასწავლებელში არსებულ ეკლესიაში ახალი კანკელის დაყენება.

1896 წლის 17 სექტემბერს საგვერდულით დაჯილდოვევდა.

1897 წლის 31 მაისს თელავის სანთლის ქარხნის საწყობის სარევიზორო კომისიის წევრად დაინიშნა, სადაც 12 წელი იმუშავა. ამავე წლის 12 სექტემბერს თელავის მაზრის III ოლქის მთავარხუცესის თანაშემწედ აირჩიეს.

1899 წლის 14 აპრილს მთავარხუცესად დაინიშნა.

1899 წლის აღდგომას სკუფიით დაჯილდოვდა.

1904 წლის 6 მაისს კამილავკა უბოძეს.

1911 წლის 6 მაისს სამკერდე ოქროს ჯვრით დაჯილდოვდა.

1915 წლის 6 მაისს წმინდა ანას III ხარისხის ორდენი უწყალობეს.

XX საუკუნის 10-იანი წლების ბოლოს დეკანოზის წოდება მიენიჭა.

1928 წლის მონაცემებით ისევ წინანდლის ეკლესიის წინამძღვარია.

1929 წლიდან აღარ იხსენიება საბუთებში, მისი შემდგომი ბედი უცნობია. ჰყავდა მეუღლე მინადორა თომას ასული დაბადებული 1869 წელს და შვილები: ევგენი - დაბადებული 1888 წელს, ნინო - დაბადებული 1889 წელს და თამარი დაბადებული 1896 წელს.