აღიზარდა ანტონ-I ის კარზე. 1765-1779 წლებში ანჩისხატის ტაძრის დეკანოზია. ქადაგებების ავტორი (S 1168). გიორგი ერთნაირი ოსტატობით წერს მხედრულად და ნუსხურად: „მრავალი წიგნნი გადაწერა სკოლებისათვის მხედრულის ხელით“. გადაწერა როგორც საერო და სასულიერო, ისე ფილოსოფიური და საისტორიო ხასიათის არაერთი ნაწარმოები და საბუთი. მის მიერ გადაწერილი 21 ხელნაწერიდან აღსანიშნავია:
1. სულხან-საბა ორბელიანი, სიბრძნე სიცრუისა, 1759 წ. (S 3047);
2. დავით უძლეველი, არისტოტელეს „პერიარმენიას“ განმარტება 1764 წ. (S 2563);
3. ლოცვანი, 1766 წ. (H 158);
4. საეკლესიო კრებული, 1768 წ. (A 239);
5. ეკლესიის კურთხევის წიგნი, 1771 წ. (Q 70);
6. ანტონ I, თვენი, 1778-1779 წწ. (Q 59);
7. დავით ბატონიშვილი, გრამატიკა, 1792 წ. (S 3443).
წყარო
საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესია:ენციკლოპედია
