აკვანება - VI - VII  სს. ქართული ხუროთმოძღვრების ძეგლი ქვემო ქართლში, ბოლნისის რაიონში; დარბაზული ეკლესია, რასაც სამხრეთიდან ეგვტერი აქვს მიშენებული. ნაგებია თლილი ქვის ზუსტი წყობით შემკულია რელიეფებითა და ჩუქურთმებით. ძეგლი ძლიერ დაზიანებულია. აკვანებას სახელი სავარაუდოდ დაკავშირებულია ძველ ტრადიციასთან - უშვილო ქალები ეკლესიას აკვანს სწირავდნენ ხოლმე.  აფსიდიანი დარბაზული ეკლესია და სამხრეთ მდებარე ასევე აფსიდიანი ეგვტერი გარედან სწორკუთხედშია ჩაწერილი. მათი კედლები მცირე ნაგებობებისათვის უჩვეულოდ სქელია (110 სმ) და მოპირკეთებულია მუქი ყვითელი ქვიშაქვის სწორედ ნაწყობი კვადრებით. ეკლესიის მორთულობიდან აღსანიშნავია საკურთხევლის კონქის მოჩუქურთმებული იმპოსები და ერთ - ერთი კარის არქიტრავზე გამოსახული ქრისტიანული სიმბოლიკური ხასიათის რელიეფი, რომელზეც ზოგადი კომპოზიციური ხასიათით, ასევე შესრულების ტექნიკითა და ცალკეული მოტივების მოხმარების ხერხებით, მჭიდროდ დგას ბოლნისის სიონის ჯგუფის ძეგლებთან. კარ-სარკმელის სათაურები გარედან ასევე მოჩუქურთმებული იყო (ამჟამად მორთულობა აღარ არსებობს). ეკლესიის ზომებია გარედან: სიგანე - 9 მეტრი, სიგანე 8,5 მ, სავარაუდო სიმაღლე შიგნით 6 მეტრამდე.

მარიამი როსებიშვილი

< >