ისარლიშვილი (ისარლოვი) იოსებ ლუკას ძე (3 ივლისი 1862-1915 შემდ.),

გენერალ-მაიორი (1914);  მამა ისარლოვი (ისარლიშვილი), ლუკა - პუბლიცისტი, ცენზორი, ნიკოლოზ ბარათაშვილის გიმნაზიის ამხანაგი. 

Исарлов Иосиф Лукич [03.07.1862-?] Римско-католического вероисповедания. Сын надворного советника Луки Степановича Исарлова. Образование получил в реальном училище. В службу вступил 01.10.1882. Окончил Николаевское кав. училище (1884). Выпущен Корнетом (ст. 14.08.1884) в л-гв. Конно-Гренадерский полк. Поручик (ст. 14.08.1888). Штабс-Ротмистр (ст. 05.04.1892). Ротмистр (ст. 06.05.1897). Окончил Офицерскую кав. школу. Командовал эскадроном 7 л. 9 м. Полковник (ст. 17.04.1905). Командир 8-го драг. Астраханского полка (29.05.1910-02.04.1914). Ген-майор (пр. 02.04.1914- ст. 02.04.1914- за отличие). Командир 2-й бригады Кавказской кав. дивизии (18-й драгунский Северский и 1-й Хоперский ККВ полки- с 02.04.1914). Участвовал в боях в Польше. Позже дивизия была переброшена на Кавказский фронт. В 07.1915, командуя отрядом кавалерии (1-й Лабинский, 1-й Черноморский казачьи и 16-й Тверской драг. полки) во время боев на Копском направлении у с. Лиз был обвинен командиром 4-го Кавк. корпуса ген. Огановским в пассивности, выразившейся в отказе от преследования сбитого с позиции неприятеля, снят с должности и отчислен в резерв чинов Кавказской армии. Командир 2-й бригады Кавказской кав. дивизии (01.09.1915-1917).
Награды: ордена Св. Станислава 2-й ст. (1901)

http://dspace.nplg.gov.ge/handle/1234/189107

http://pskovgrad.ru/war/pervaya-mirovaya-vojna/26482-isarlov-iosif-lukich.html

ისარლიშვილები, ისარლოვები — წარჩინებულ ქართველ კათოლიკეთა საგვარეულო, წარმოშობით მესხეთიდან.

ზაქარია ჭიჭინაძის ცნობით, ისარლიშვილების გვარი ხურსისძეთა განშტოება იყო. ოსმალთა ბატონობის პერიოდში ახალციხელმა ისარლიშვილებმა კათოლიკობა მიიღეს. გვარი „ისარლიშვილი“ ტრადიციული სახელოს, „ციხისთავის“ თურქული თარგმანიდან („ისარ-ლი აღასი“) მომდინარეობს. XVIII საუკუნის II ნახევრიდან ისარლიშვილების ნაწილი თბილისში გადმოსახლდა (XIX საუკუნის მიწურულს მათ ეკუთვნოდა სახლი ახლანდ. რევაზ თაბუკაშვილის ქუჩაზე № 51.[1]). ჰქონდათ აზნაურობა. აქტიურად მონაწილეობდნენ ქვეყნის სავაჭრო ურთიერთობებში ოსმალეთთან, სპარსეთთან და ინდოეთთან. ლუკა ისარლიშვილი მეფე ერეკლე II-ის ნდობით აღჭურვილი პირი იყო და სპარსეთში მისიით მყოფი გარდაიცვალა 1793 წელს. მისი შვილი გრიგოლი (გ. 1828) 1790-იანი წლების ბოლოს ინდოეთში დამკვირდა და დიდძალი ქონება დააგროვა. თბილისელი ისარლიშვილებიდან იყო XIX საუკუნის რამდენიმე ცნობილი საზოგადო და სამხედრო მოღვაწე, მ. შ. ცენზორი და ჟურნალისტი ლუკა ისარლიშვილი, გენერალ-მაიორი იოსებ ისარლიშვილი, პუბლიცისტი რაფიელ ისარლიშვილი და სხვ. „რუსეთის იმპერიის თავადაზნაურობის საგვარეულოთა გერბების საერთო კრებულის“ მე-16 ნაწილში (1901) შეტანილია ისარლოვების ოფიციალურად დამტკიცებული გერბი