სულ ვიზიტორი : 61033445238
განთავსებული სტატია : 11175

მთავარი იუბილარი/ ხსენება

გენერლები საქართველოდან 800-ზე მეტი /Генералы/Generals
გენერლები საქართველოდან 800-ზე მეტი
დიმიტრი ბაგრატიონ-იმერეტინსკი  გიორგი ძე 1799-1845 წწ რუსეთის გენერალი დაბ. ქუთაისი დიმიტრი ბაგრატიონ-იმერეტინსკი  გიორგი ძე 1799-1845 წწ რუსეთის გენერალი დაბ. ქუთაისი

1799-1845 წწ. გარდ. 46 წლის

ბმულის კოპირება

გენერლები საქართველოდან 800-ზე მეტი

გვარი ბაგრატიონ სია

ქუთაისი გამოჩენილი ადამიანები სრული სია

379       ბეჭდვა

დიმიტრი ბაგრატიონ-იმერეტინსკი გიორგი ძე 1799-1845 წწ რუსეთის გენერალი დაბ. ქუთაისი

ბაგრატიონ-იმერეტინსკი დიმიტრი გიორგის ძე(1799-6 ნოემბერი 1845)


გენერალ-მაიორი (1836), 1837-45 ულანთა II დივიზიის მეთაური, „წმ. გიორგის“ IV ხარისხის ორდენი (1842); დაბადების წელი 1799 ან 1800. მცირეწლოვანი დიმიტრი, ისევე როგორც მისი უფროსი ძმა ალექსანდრე დაპატიმრებული ჰყავდა იმერეთის მეფეს სოლომონ II–ს, რომელსაც სურდა დაეცვა ტახტი პოტენციური პრეტენდენტებისაგან. 1811 წელს პატიმრობიდან გაქცევის შემდეგ დასახლდა რუსეთში. 1816 წელს დაამთავრა პაჟთა კორპუსი. სამხედრო სამსახური დაიწყო ლიტვის ულანთა პოლკში. 1817 წლიდან მსახურობდა ლაიბ-გვარდიის ულანთა პოლკში. თავი გამოიჩინა 1828–1829წწ. რუსეთ-ოსმალეთის ომში.


1833 წელს დაინიშნა კურლანდიის, ხოლო 1837 წელს გროდნოს ლაიბ-გვარდიის ჰუსართა პოლკების მეთაურად. 1836 წელს მიენიჭა გენერალ-მაიორის ჩინი. 1845 წლიდან მეთაურობდა II მსუბუქ ცხენოსანთა დივიზიას. რუსეთის არმიის გენერალი. წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.I.–თბ., 1997.–გვ.321 დაკრძალვის ადგილი: ლაზარეს სასაფლაო, ალექსანდრე ნეველის ლავრა, სანკტ–პეტერბურგი Багратион-Имеретинский (до 19.07.1833 – Багратион) Дмитрий Георгиевич, князь (1799 – 06.11.1845) генерал-майор с 01.08.1836

ბაგრატიონ-იმერეტინსკი დიმიტრი გიორგის ძე(1799-6 ნოემბერი 1845)   გენერალ-მაიორი (1836), 1837-45 ულანთა II დივიზიის მეთაური, „წმ. გიორგის“ IV ხარისხის ორდენი (1842);




დაბადების წელი 1799 ან 1800. მცირეწლოვანი დიმიტრი, ისევე როგორც მისი უფროსი ძმა ალექსანდრე დაპატიმრებული ჰყავდა იმერეთის მეფეს სოლომონ II–ს, რომელსაც სურდა დაეცვა ტახტი პოტენციური პრეტენდენტებისაგან. 1811 წელს პატიმრობიდან გაქცევის შემდეგ დასახლდა რუსეთში. 1816 წელს დაამთავრა პაჟთა კორპუსი. სამხედრო სამსახური დაიწყო ლიტვის ულანთა პოლკში. 1817 წლიდან მსახურობდა ლაიბ-გვარდიის ულანთა პოლკში. თავი გამოიჩინა 1828–1829წწ. რუსეთ-ოსმალეთის ომში. 1833 წელს დაინიშნა კურლანდიის, ხოლო 1837 წელს გროდნოს ლაიბ-გვარდიის ჰუსართა პოლკების მეთაურად. 1836 წელს მიენიჭა გენერალ-მაიორის ჩინი. 1845 წლიდან მეთაურობდა II მსუბუქ ცხენოსანთა დივიზიას. რუსეთის არმიის გენერალი.

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.I.–თბ., 1997.–გვ.321

დაკრძალვის ადგილი:
ლაზარეს სასაფლაო, ალექსანდრე ნეველის ლავრა, სანკტ–პეტერბურგი

Багратион-Имеретинский (до 19.07.1833 – Багратион) Дмитрий Георгиевич, князь  (1799 – 06.11.1845)
            генерал-майор с 01.08.1836    

 დაპატიმრებული ჰყავდა იმერეთის მეფეს სოლომონ 

Могильные массивные колонны Д. Г. Багратион-Имеретинского (1799-1845) и его брата, князя А. Г. Багратион-Имеретинского (1796-1862)  аналогичны друг другу и видимо выполнены в одной мастерской в 60-х годах XIX века.

       

Багратион-Имеретинский (до 19.07.1833 г.-Багратион)
Дмитрий Георгиевич
(1799 –06.11.1845)
Генерал-майор (01.08.1836)


Из рода царей Имеретии. Отец — Георгий (1778—1807), внук царя Соломона Великого. Мать — княжна Дареджан Ростомовна Эристави-Шервашидзе (из рода Эристави-Гурийских). 
В 1811 году прибыл из Закавказского края в Петербург для определения в Пажеский корпус, откуда, по окончании курса, в 1816 году был выпущен, в чине корнета, в Литовский уланский полк, а в январе следующего года переведён в лейб-гвардии Уланский полк. В рядах последнего, дослужившись уже до чина ротмистра и командуя эскадроном, принял участие в походе против Турции 1828—1829 годов. Находясь во многих делах кампании, он успел обратить на себя внимание личною храбростью и распорядительностью, в особенности же в самостоятельно произведённой им усиленной рекогносцировке расположения 30-тысячной армии Омера паши при Риони, и в сражении при реке Камчике. С орденом Святой Анны 2-й степени и чином полковника, полученными им за боевые отличия, по окончании военных действий возвратился с полком в Петербург.
Здесь в 1830 году, по выступлении гвардии в Польшу, на него было возложено формирование полковых резервов; в 1833 году он получил в командование Курляндский уланский полк и 1 августа 1836 года был произведён в генерал-майоры, с назначением состоять по кавалерии и при бывшем инспекторе всей поселенной кавалерии — графе И. О. Витте. 6 декабря того же года князь был назначен командиром 1-й бригады 2-й уланской дивизии, за отличное состояние которой награждён в 1837 году орденом Святого Станислава 1-й степени. 6 декабря 1837 года получил в командование лейб-гвардии Гродненский гусарский полк и ровно год спустя назначен командиром 2-й бригады 2-й лёгкой гвардейской кавалерийской дивизии. 
Формуляр дальнейшей службы князя отмечен пожалованием ему ряда наград:
 6 декабря 1839 года — ордена Св. Анны I-й степени,
 1 июля 1842 года — прусского ордена Красного Орла II-й степени (со звездою),
 6 декабря 1843 года — ордена Св. Владимира II-й степени.
22 сентября 1845 года князь был назначен командующим 2-й легкой кавалерийской дивизией, искупался в реке Волхов, простудился и умер. Погребен на кладбище Свято-Троицкой Александро-Невской лавры Санкт-Петербурга. 
На массивной гранитной колонне его могилы сохранилась надпись: 

«Генералъ Маiоръ Князь / Дмитрiи Георгiевичъ / Багратiонъ-Имеретинскiй, /скончался на 46 году/ въ ноябре 1845 года».

За боевое отличие и успехи по службе был награжден орденами: 
Св. Георгия IV-й ст. (3 декабря 1842 года); 
Св. Анны II-й и I-й (1839) ст.; 
Св. СтаниславаI-й ст. (1837);
Св. Владимира II-й ст. (1843);
Имел орден Красного Орла II-й ст. (со звездой, 1842), пожалованный ему Королем Пруссии.
Жена (с 1842 года) — Ольга Валериановна Стройновская (1824—1853), дочь сенатора графа Валериана Венедиктовича Стройновского (1759—1834) от брака с Екатериной Александровной Буткевич (1800—1867); падчерица генерал-лейтенанта Е. А. Зурова. По словам родственника, Ольга Валерьяновна была одной из лучших женщин своего времени; внешне очень похожая на отца своего, она подобно ему обладала твердым, светлым умом и страстно любила искусство и литературу. Скончалась от чахотки в Париже и была похоронена рядом с мужем. Оставила двух малолетних сыновей: Александра (29.8.1842—1880) и Дмитрия (1846—1885).


კონტაქტი Facebook

საიტი შექმნილი და დაფინანსებულია დავით ფეიქრიშვილის მიერ, მოზარდებში ისტორიული ცნობადიბოს გაზრდის მიზნით.

დავით ფეიქრიშვილი
დავით ფეიქრიშვილი ატვირთა: 01.01.2021
ბოლო რედაქტირება 07.02.2023
სულ რედაქტირებულია 6

ნათია ბოტკოველი
ნათია ბოტკოველი ბოლო რედაქტირება 12.10.2021
სულ რედაქტირებულია 2



ნაპოლეონთან მებრძოლი ქართველი გენერლები

1 0


ქართველი გენერლები რუსეთის არმიაში 1698-1917წწ ანბანის მიხედვით

1 0


კონსტანტინე ყარანგოზიშვილი 1852-07წწ გარდ. რუსეთის გენერალი, ოდესის კომენდანტი. დაბ. დუშეთი,მხცეთა მთიანეთი

2 0


ჯამბურია, ელგუჯა ნოეს ძე დაბ. 1951 პოლიციის გენერალ მაიორი წარმ. მარტვილი

2 0

ბესარიონ ტატაშის ძე დგებუაძე 1835-1882წწ გენერალ-მაიორი დაბ. მარტვილი

2 0

ივანე გურგენიძე პაატას ძე (1841-1907), თავადი, გენერალ-მაიორი (1903); წარმ. ასპინძა

2 0