ჯაფარიძე ივანე დავითის ძე (01 იანვარი 1867-1934) თავადი, გენერალ-მაიორი (1920).ჯაფარიძე ივანე მიხეილის ძე (?) - საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის სენატის წევრი. ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების ნამდვილი წევრი.
Иван Давыдович Джапаридзе (1 [13] января 1867 — не ранее 1918, Париж) — российский военный деятель, полковник, начальник Грозненского округа Терской области.
Окончил военную прогимназию. Начал службу 1 сентября 1885 года. Выпукник 2-го военного Константиновского училища. Служил в 150-м Таманском пехотном полку. В 1901 году ему было присвоено звание капитана. В 1903 году был назначен Озургетским уездным начальником. В 1905—1910 годах служил в Кавказском военном округе. Затем был уволен в запас и назначен начальником Веденского округа. В 1911 году ему было присвоено звание подполковника. В том же году стал начальником Хасавюртовского округа, а в 1914 году стал начальником Грозненского округа. После начала Первой мировой войны стал одним из организаторов формирования Чеченского конного полка[1][2]. 6 мая 1915 года за отличия в службе ему было присвоено звание полковника. В 1916 году ему было выражено высочайшее благоволение.
1919 წლის 7 ოქტომბერს დამფუძნებელმა კრებამ საქართველოს სენატის თავმჯდომარის მოადგილედ აირჩია. 1921 წლის 25 იანვარს დამფუძნებელმა კრებამ დააკამაყოფილა ივანე ჯაფარიძის განცხადება თანამდებობიდან გადადგომის შესახებ.
სხვა ბიოგრაფიული მონაცემები უცნობია.
- ბექა ქანთარია
დაბადების ადგილი: ქუთაისის გუბერნია.
დამთავრა კონსტანტინეს მე-2 სამხედრო სასწავლებელი; საერთო განათლება მიიღო სამხედრო პროგიმნაზიაში.
ჯარში მსახურობდა 1886 წლიდან. სამხედრო სამსახური დაიწყო 150-ე ტამანის (რუსეთი) ქვეითთა პოლკში. 1903-1905 წლებში მსახურობდა ოზურგეთის მაზრის უფროსად. 1905-1910 წლებში ირიცხებოდა კაპიტნად კავკასიის სამხედრო ოლქის სამმართველოში. 1910 წლიდან თადარიგში იყო. 1911 წელს დაინიშნა თერგის მხარის გროზნოს ოლქის სამხედრო უფროსად. 1911-1914 წლებში მსახურობდა თერგის მხარის ხასავ-იურტის ოლქის უფროსად. 1914-1917 წლებში კი თერგის მხარის გროზნოს ოლქის უფროსად. 1915 წელს პოლკოვნიკის სამხედრო წოდება მიენიჭა; 1918-1921 წლებში მსახურობდა ქართულ ჯარში. იყო უცხოელთა მისიებთან ურთიერთობების განყოფილების უფროსი და სამხედრო სამინისტროს დავალებათა შტაბ-ოფიცერი. 1921 წლიდან ემიგრაციაში, საფრანგეთში იმყოფებოდა. ქართველი გენერალ-მაიორი.
წყარო: სამხედრო ფიცის ერთგულნი: ქართველი გენერლები.-თბ., 2015.-გვ.41
ორგანიზაციის, ასოციაციის ან ჯგუფის წევრი
- ქართველ მხედართა კავშირი, წევრი
ჯილდოები, პრემიები და პრიზები
- 1907 - წმინდა ანას II ხარისხის ორდენი
- 1903 - წმინდა სტანისლავის II ხარისხის ორდენი
ივანე დავითის-ძე ჯაფარიძე, თავადი
(01.01.1867-1934)
გენერალ-მაიორი (1920)
დაიბადა ქუთაისის გუბერნიაში. საერთო განათლება მიიღო სამხედრო პროგიმნაზიაში. ჯარში მსახურობდა 1886 წლიდან. დამთავრა კონსტანტინეს სახელის მე-2 სამხედრო სასწავლებელი.
სამხედრო სამსახური დაიწყო 150-ე ტამანის ქვეი პოლკში.
1903-1905 წლებში მსახურობდა ოზურგეთის მაზრის უფროსად.
1905-1910 წლებში ირიცხებოდა კაპიტნად კავკასიის სამხედრო ოლქის სამმართველოში. 1910 წლიდან თადარიგში იყო.
1911 წელს დაინიშნა თერგის მხარის გროზნოს ოლქის სამხედრო უფროსად. 1911-1914 წლებში მსახურობდა თერგის მხარის ხასავ-იურტის ოლქის უფროსად.
1914-1917 წლებში მსახურობდა თერგის მხარის გროზნოს ოლქის უფროსად.
1915 წლის 6 მაისს მიენიჭა პოლკოვნიკის სამხედრო წოდება.
1918-1921 წლებში მსახურობდა ქართულ ჯარში. იყო უცხოელ მისიებთან ურთიერთობების განყოფილების უფროსი და სამხედრო სამინისტროს დავალებათა შტაბ - ოფიცერი.
1921 წლიდან ემიგრაციაში იყო, საფრანგეთში. ირიცხებოდა « ქართველ მხედართა კავშირში»
გარდაიცვალა ლევილ-სიურ-ორჟში, (Leuville sur Orge), პარიზთან.
დაჯილდოებული იყო «წმ.ანას» II (1907) და «წმ.სტანისლავის» II (1903) ხარ. ორდენებით.