გლდანის მემორიალის სრული სია გადადი ლინკზე

დავით (დათო) ომარის ძე ნიშნიანიძე დაიბადა 1969 წლის 15 დეკემბერს.

დათომ თანაკლასელების დიდი სიყვარული დაიმსახურა, ჰქონდა ორგანიზატორული ნიჭი. იყო თავმდაბალი და სამართლიანი. ორჯერ სცადა უმაღლესი განათლების მიღება, მაგრამ ბედმა არ გაუღიმა. შემდეგ დიდი უბედურება გადაიტანა – გარდაეცვალა 43 წლის მამა, რომელიც უსაზღვროდ უყვარდა.

მამის გარდაცვალებიდან 40 დღის შემდეგ დათო გაიწვიეს სავალდებულო სამხედრო სამსახურში. მას ორი წელი სამშობლოს მიწა და ახლობლები არ ენახა,

მხოლოდ წერილით ინუგეშებდა თავს. პირნათლად და კეთილსინდისიერად იმსახურა მონღოლეთში. ჯარიდან ჩამოსვლის შემდეგ მუშაობა განაგრძო გაზის აპარატურის ქარხანაში. ერთი წლის მუშაობის შემდეგ თავისივე სურვილით და სამშობლოს სიყვარულის გამო  შევიდა საქართველოს რესპუბლიკის შინაგან ჯარში. სამსახურებრივი მოვალეობის შესრულების გამო მრავალი მადლობაც დაიმსახურა. შემდეგ გაიგზავნა ცხინვალში, სადაც დაიჭრა მკლავში. ჭრილობამოუშუშებელი ნებაყოფლობით წავიდა აფხაზეთში თავისი მიწა-წყლის დასაცავად. 6 დღის შემდეგ ოჩამჩირს ტერიტორიაზე სოფელ ცხენისწყალთან ერთ-ერთზე  შეტაკების დროს დაასრულა დათომ ხანმოკლე სიცოცხლე. იგი 23 წლისა უნდა გამხდარიყო 15 დეკემბერს. თურმე, დაბადების დღე და ქორწილი ერთად უნდა გადაეხადა. ასე ჰქონია დედისთვის ნათქვამი. საბრალოს არ დასცალდა ერთა შვილი მაინც დაეტოვებინა სამშობლოსათვის ან დედის სანუგეშებლად, რომ მის სახელზე გაზრდილიყო! გმირულად წავიდა და დატოვა მოუშუშებელი იარა