რომან ომანაძე (ომანიძე?) დაიბადა 1968 წლის 19 ივლისს ოჩამჩირის რაიონის სოფელ არადუში.
არადუს საშუალო სკოლის დამთავრების შემდეგ სწავლა განაგრძო საქართველოს ტექნიკური უნივერსიტეტის მანქანათმშენებლობა-ტექნოლოგიის ფაკულტეტზე. პირნათლად მოიხადა სავალდებულო სამხედრო სამსახური.
1992 წლის 14 აგვისტოს, თავის თანასოფლელებთან ერთად, იარაღით ხელში ჩადგა სამშობლოს დამცველთა
რიგებში. 21 ოქტომბერს რომანი მუხლის არეში დაიჭრა. სამკურნალოდ თბილისში გააგზავნეს, მაგრამ გამოჯანმრთელებას არ დაელოდა და ისევ სოფლის დამცველთა რიგებში ჩადგა.
1993 წლის 9 მარტს, ერთ-ერთი შეტევის დროს, ჭურვის ნამსხვრევმა იმსხვერპლა.
დაბადებული 1968 წლის 19 ივნისს ოჩამჩირის რაიონის სოფელ არადუში, ეროვნება
ქართველი, განათლება უმაღლესი, უცოლშვილო.
უმცროსი სერჟანტი ომანიძე რომანი ვლადიმერის ძე გამოცხადდა ოჩამჩირის
სამხედრო კომისარიატში 1992 წლის 15 ნოემბერს და ჩაირიცხა მეორე საარმიო
კორპუსის 24-ე ბრიგადის 143-ე ბატალიონის მე-2 ოცეულის მეთაურად, 1992 წლის
11 დეკემბრიდან.
უმცროსი სერჟანტი ომანიძე რ. ვ. გამოირჩეოდა თანამებრძოლებისაგან დისციპლინით,
თანამებრძოლებისადმი პატივისცემით, ზემდგომი მეთაურების მიერ გაცემული
ბრძანებების შესრულებით. მის ოცეულში დაქვემდებარებული მებრძოლებისადმი იყო
მომთხოვნი. მან აქტიური მონაწილეობა მიიღო ყველა საბრძოლო ოპერაციაში,
რომელიც ჩაატარა 243-ე ბატალიონის ხელმძღვანელობამ. ჯერ კიდევ ბატალიონის
ჩამოყალიბებამდე, ერთ-ერთი საბრძოლო ოპერაციის დროს, 1992 წლის 15 ნოემბერს,
სოფლის მოხალისეებთან ერთად მან და მისმა თანამებრძოლებმა უკუაგდეს მტერი, რა
დროსაც უმცროსი სერჟანტი ომანიძე რ. ვ. მტრის მიერ ნასროლი ტყვიით დაიჭრა
ფეხის არეში, საიდანაც ევაკუირებულ იქნა ქ. თბილისში. ჭრილობის გართულების
მიუხედავად, დაბრუნდა მშობლიურ რაიონში და ჩაირიცხა ზემოთ ხსენებულ
ბატალიონში.
1993 წ. 9 მარტს მოწინააღმდეგის მიერ განხორციელებული საბრძოლო ოპერაციის
დროს გმირულად დაეცა ბრძოლის ველზე, საიდანაც გამოასვენეს თანამებრძოლებმა
გურგენ გასვიანმა, ამირან ბენიძემ და რუსლან აკობიძემ.
დაკრძალულია სოფელ არადუში.
