1914 წლის ნოემბერში კავკასიის ფრონტის მოსანახულებლად თბილისში ჩამოვიდა ნიკოლაი II. მას გრანდიოზული დახვედრა მოუწყვეს. ერთხელაც დავით სარაჯიშვილის ქვრივმა მისი უდიდებულესობა ჭიქა ჩაიზე დაპატიჟა საკუთარ სახლში. მეორე სართულზე მასპინძლებს შორის გურულ ჩაქურაში გამოწყობილი ექვთიმე თაყაიშვილის ძმა ნიკოკიაც ერია. ის ,,დრაგუნსკი პოლკში” იყო ნამსახური მეფის კარზეც და მას ვინ არ შეამჩნევდა დღეს აქ ჩაქურაში გამოწკიპულს; ისედაც მაღალი კაცი კიდევ უფრო ტანადი ჩანდა”. მან მაშინვე მიიპყრო მეფის ყურადღება, რომელმაც ჰკითხა, თუ ვისი ფორმა ეცვა მას. ,,,Это гурульское, государь, (ეს გურულია, ხელმწიფევ) - უპასუხა ნიკოკიამ და მიუთითა იმერეთის თავადაზნაურების მარშალზე - То имеретинское, тоже имею и одеваю. (ეს იმერულია, ესეც მაქვს და ვიცმევ). მეფემ პორტსიგარით პაპიროსი მიაწოდა ნიკოკიას. მან კი უთხრა: Спасибо, государь, я не курица! (მადლობა ხელმწიფევ, მე ქათამი არ ვარ! უნდოდა ეთქვა, я не курю, არ ვეწევიო...) ექვთიმე თაყაიშვილი ამბობდა ძმის შესახებ: ოცდახუთი წელი რუსებთან მსახურობდაო და რუსული ვერ ისწავლაო!
წყარო ირაკლი შალვას ძე მახარაძე დაიბადა 04 მარტი 1961 წელს წარმომავლობა სოფელი ნაღობილევი ოზურგეთი გურია