ხონელია ელისაბედი მონაზონი  ჯიხეთის დედათა მონასტერი 

საფლავის ფოტო ჯიხეთის დედათა მონასტერში გადაიღო დავით ფეიქრიშვილმა

წარწერა საფლავის ქვაზე აქ განისვენებს დედა მღვდელი ეპიფანე ეგნატე მღვდლის ძე ელისაბედ. დაიბადა 1849წ. დაქვრივდა 1864წ. მონაზვნად აღიკვეცა 1865წ. გარდაიცვალა 27 დეკემბერს 1900წ.

მახარაძე ბარბარე  სქემმონაზონი 

საფლავი გადაღებულია სამება ჯიხეთის დედათა მონასტრის ეზოში, დავით ფეიქრიშვილის მიერ

ჯიხეთი (ლანჩხუთი) ღვთისმშობლის ტაძრად მიყვანების ტაძარი, დედათა მონასტერი / მგალობლიშვილი მართა მონაზონი

საფლავი გადაღებულია სამება ჯიხეთის დედათა მონასტრის ეზოში, დავით ფეიქრიშვილის მიერ

დედა ელისაბედ ჯანჯღავა სოფელ ონტოფოში (აბაშის რაიონი) დაიბადა. დედა ღვთისნიერი და მორწმუნე ქალი იყო, ხოლო მამა - პირიქით, ეკლესიისკენ გული არ მიუწევდა. ელისაბედს ღვთის სიყვარული ბავშვობიდანვე თან სდევდა. როგორც თვითონ ბრძანებდა: "რაღაც იდუმალი ძალა მეზიდებოდა ღვთის სახლისკენ, სულ იქ მსურდა ყოფნა და ლოცვა. თანდათან მონაზვნობის ძლიერი წადილიც მეუფლებოდა. ამას თითქოს ჩამძახებდა ვიღაც. სულ მონაზვნების კრებული მესიზმრებოდა, ვნატრობდი იმ ბედნიერ დღეს, როცა მათ სათნოებას ვეზიარებოდი. ბავშვებთან თამაშს ეკლესიაში ყოფნას ვამჯობინებდი. ერთხელ ეკლესიის მახლობლად ვთამაშობდით. მოხერხებულად გავეპარე ამხანაგებს და ეკლესიას მივაშურე, სადაც პურის კურთხევა მიმდინარეობდა. რიტუალმა ისე დამაინტერესა, რომ დამთავრებამდე ვეღარ მოვშორდი. ამიტომ შინ მისვლა ძალიან დამაგვიანდა. კიდევ კარგი, მამა არ დამხვდა შინ, დედამ კი ძლიერ დამტუქსა - შეეშინდა ჩემი მარტო შესვლა ეკლესიაში და დამემუქრა: "თუ კიდევ მარტო შესულხარ ეკლესიაში, შენც მოგკლავ, მღვდელსაც და იქაურობასაც ნაცარტუტად ვაქცევო". ბავშვი ვიყავი და შემეშინდა. ჩემს თავს არ ვჩიოდი, მაგრამ საოცრად მორთული ეკლესია რომ მიენგრ-მოენგრია ანდა მღვდელი შეურაცხეყო, რა უნდა მექნა?"

გოგონა მეზობლის მორწმუნე და კეთილ ქალებს გაენდო. მათ მისი მარტვილის ვედიდკარის დედათა მონასტერში მალულად წაყვანა გადაწყვიტეს. ბავშვს ხატი ჩამოუკიდია გულზე და შევედრებია: - ხატო ძლიერო, შენა ხარ აწი ჩემი პატრონი და მფარველი, შენ გამინათე გზა და სავალიო.

მონასტერში არავინ მელოდა და არც ის ვიცოდი, რას მეტყოდა წინამძღვარი. ჩემს მიმყვანს კეთილად შეხვდნენ და მეც სიყვარულით მიმიღეს, - ვკითხულობთ მონაზვნის მოგონებებში, - მალე მღვდელიც გამოჩნდა. იმანაც ღვთისნიერად მიმიღო, შემდეგ ერთი ხნიერი მონაზონი იხმო და მას მიმაბარა. მეორე დღეს დავიწყე ლოცვების შესწავლა. ზოგი რამ ვიცოდი მეგონა, მაგრამ რასაც ჩემი დედობილი და ღრმად განსწავლული მონაზონი მასწავლიდა, ადრე მსგავსი არაფერი მინახავს.

ერთხელ მე და ჩემი მეგობარი სოფლის სასაფლაოზე ერთი საფლავის ქვაზე ეპიტაფიის ამოკვეთას ვადევნებდით თვალს. ეპიტაფიის მჭრელი კარგი ოსტატი ჩანდა. იმ კაცისგან გავიგე გურიაში დედათა მონასტრის გახსნის თაობაზე: "ახლახან გაიარეს გურულმა მონაზვნებმა, - თქვა მან, - გრიგოლ ეპისკოპოსთან (დადიანი) მიდიოდნენ მონასტრის ნებართვის გამოსათხოვადო". ძალიან დამაფიქრა ამ ცნობამ. მარტვილში ჩინებულად მიმიღეს და კარგადაც ვიყავი, მაგრამ გურიაში მონასტრის გახსნის მოახლოებამ რატომღაც მეტისმეტად ამაფორიაქა, რატომღაც გული იქით მეწეოდა. თუ არა უფლის ნება, აბა, სხვა რა უნდა ყოფილიყო ამის შემოქმედი?

გურიაში რომ მოვედი, დედათა მონასტერი ერთი წლის გახსნილი იყო. წინამძღვარიცა და მონაზვნებიც დიდი სიხარულით შემხვდნენ. ნამეტნავად წინამძღვარს გაუხარდა ჩემი მისვლა. მას უფრო ჩემი ახალგაზრდობა მოეწონა. ამას მის თვალში დიდი ფასი ჰქონდა, რადგან დედების უდიდესი ნაწილი ასაკიანი გახლდათ და მხოლოდ მათზე დაყრდნობით მონასტრის ჭეშმარიტი ცხოვრების გამართვა შეუძლებელი იყო".

იმ დროს, როდესაც დედა ელისაბედი მონასტერში მივიდა, სულ 12 მონაზონი ყოფილა, აქედან მხოლოდ ორი იყვნენ ახალგაზრდები: მარინე გოგეშვილი და აკვირინე აროშიძე. როდესაც მონასტერი ჩამოყალიბდა, საზღვარგარეთულ მონასტრებთანაც დაამყარა კავშირი და შემწეობაც მიიღო. სულ მალე მონასტერმა ათენიდან მიიღო ძვირფასი ხატები.

მარინე (მარიამ) გოგეშვილმა 1947 წლამდე იწინამძღვრა. მისი გარდაცვალების შემდეგ წინამძღვრობა ელისაბედ ჯანჯღავას დაეკისრა და ისიც კარგა ხანს ღირსეულად ასრულებდა მას.

მარინე (მარიამ) გოგეშვილმა 1947 წლამდე იწინამძღვრა. მისი გარდაცვალების შემდეგ წინამძღვრობა ელისაბედ ჯანჯღავას დაეკისრა და ისიც კარგა ხანს ღირსეულად ასრულებდა მას.

მონაზონი მარინე (მარიამ) გოგეშვილი გურიის დედათა მონასტრის მესამე წინამძღვარი გახლდათ. ის სრულიად ახალგაზრდა გახდა მონასტრის იმ მცირე ჯგუფის წევრი, რომლებსაც განგებამ ამ სავანის დამფუძნებლის პატივი არგუნა. მარინე მონაზვნის შესახებ მონაზონ მატიონე ჩხიკვაძის მოგონებიდან ვგებულობთ. "მარინე მონაზონი ჩემზე ცოტა უფროსი იყო, მაგრამ ეს სრულებით არ გვიშლიდა ხელს, გაცნობის პირველი დღეებიდან გაბმულიყო ჩვენს შორის უღრმესი სიყვარული და პატივისცემა. მარინე ღვთისაგან უაღრესად განებივრებული მონაზონი იყო: პატიოსანი, ზრდილობიანი, საქმიანი, გამჭრიახი გონების, მოყვარე და ვინ მოთვლის, კიდევ რამდენი რამ ამშვენებდა. სწორედ ამ თვისებების გამო აირჩია კრებულმა წინამძღვრად ღვთივკურთხეული წინამძღვრის ანასტასია ლორთქიფანიძის მიცვალების შემდეგ. მართალია, მას მერე დიდხანს აღარ უცოცხლია, მაგრამ მოკლე დროშიც ისეთი წარმატებით იღვაწა, რომ ჭეშმარიტი მეისტორიე ღირსეულ ადგილსაც მიუჩენს ჩვენი ღვთივკურთხეული სავანის ისტორიაში.

მარინე მონაზონს მეორე მსოფლიო ომის მძიმე ჟამს მოუხდა წინამძღვრობა. დიდი მწუხარება განვიცადეთ მარინეს მოულოდნელი სიკვდილის გამო და ეს იმიტომ, რომ კეთილი თვისებების გარდა ის ყოველი ჩვენგანის საიმედო პატრონი და ნუგეში იყო. მწუხარებას ისიც გვიძლიერებდა, რომ მის ღირსეულ შემცვლელს ჩვენს წრეში ვეღარ ვხედავდით. მაგრამ დრო გავიდა და ელისაბედ მონაზონი გამოვარჩიეთ საწინამძღვროდ".

დედა ელისაბედი მონასტერში მივიდა, სულ 12 მონაზონი ყოფილა, აქედან მხოლოდ ორი იყვნენ ახალგაზრდები: მარინე გოგეშვილი და აკვირინე აროშიძე. როდესაც მონასტერი ჩამოყალიბდა, საზღვარგარეთულ მონასტრებთანაც დაამყარა კავშირი და შემწეობაც მიიღო. სულ მალე მონასტერმა ათენიდან მიიღო ძვირფასი ხატები.

მარინე (მარიამ) გოგეშვილმა 1947 წლამდე იწინამძღვრა. მისი გარდაცვალების შემდეგ წინამძღვრობა ელისაბედ ჯანჯღავას დაეკისრა და ისიც კარგა ხანს ღირსეულად ასრულებდა მას.

გოგელია ანასტასია  იღუმენია 

სასაფლაო გადაღებულია ჯიხეთის დედათა მონასტერში დავით ფეიქრიშვილის მიერ

ნიკოლაიშვილი ანა მონაზონი

საფლავის ფოტო ჯიხეთის დედათა მონასტერში გადაიღო დავით ფეიქრიშვილმა

ჯინჭარაძე დავითი  იღუმენი, მგალობელი

ჯინჭარაძე დავითი  იღუმენი, მგალობელი, ჯიხეთის დედათა მონასტერი 1965წ. სხვა წყარო 1860–1965წწ  ცხოვრებისა და მოღვაწეობის შესახებ.

მათხოჯის დედათა მონასტრის დედათა სულიერ ცხოვრებას წლების მანძილზე მამა დავით ჯინჭარაძე წარმართავდა. მამა დავითი გახლდათ ცნობილი მგალობელი, ათონზე გაზრდილი, ანტონ დუმბაძის მოწაფე. ის თავის დროზე ცოლიანი მღვდელი იყო. შემდეგ ცოლ-ქმარი შეთანხმდა და დავითი ბერად აღიკვეცა, მისი მეუღლე ნინო - მონაზვნად. მამა დავითი ჯერ აკენში მსახურობდა. როცა იქ ეკლესია-მონასტრები დახურეს და დაანგრიეს, მათხოჯში დასახლდა. ამ საოცარ, დიდად განათლებულ ადამიანს ჯერ კიდევ აკენში მსახურებისას ჰყავდა დაყენებული დიდი გუნდი, მათხოჯშიც ისე გაწვრთნა გალობაში მონაზვნები, რომ იქაურებს დღესაც ახსოვთ და ენატრებათ მათი ტკბილხმოვანი გალობა. აბა, ასეთ მოძღვარს ვინ მოასვენებდა, ლამის ყოველ პარასკევ საღამოს იჭერდნენ და ორშაბათს უშვებდნენ, რათა ეკლესიაში არ ეწირა. მიუხედავად დიდი დევნისა და ათეისტური პროპაგანდისა, ხალხი მაინც დადიოდა ტაძარში, რასაც კომუნისტები ვერ მოითმენდნენ. გავიდა წლები. მოხუცი, ავადმყოფი იღუმენი დავითი ისევ გურიაში დაბრუნებულა. იგი ჯიხეთის დედათა მონასტერში დაუკრძალავთ.

საფლავის ფოტო გადაღებულია ჯიხეთის დედათა მონასტერში დავით ფეიქრიშვილის მიერ

მორჩილაძე თეოდორა ღუმენია ჯიხეთის დედათა მონასტერი

საფლავი გადაღებულია სამება ჯიხეთის დედათა მონასტრის ეზოში, დავით ფეიქრიშვილის მიერ

კბილაშვილი ანდრია (გულადი) დაბ. 1952წ. არქიმანდრიტი მოღვ. სამება ჯიხეთის მონასტერი ლანჩხუთი, შემოქმედის ეპარქია 2023წ. მდგომ.

საპატრიარქოს უწყებანი N25 19-25 ივლისი 2007წ გვ. 5
15 ივლისს, სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქმა, უწმინდესმა და უნეტარესმა ილია II-მ ყოვლადწმინდა სამების საპატრიარქო ტაძარში მეორე გამშვენებული ჯვრით დააჯილდოვა ჯიხეთის მონასტრის წინამძღვარი, არქიმანდრიტი ანდრია კბილაშვილი.

საფლავის ფოტო ჯიხეთის დედათა მონასტერში გადაიღო დავით ფეიქრიშვილმა

საპატრიარქოს უწყებანი N40 2-8 დეკემბერი 2010წ გვ. 8

დაჯილდოვება

25 ნოემბერს უწმინდესმა და უნეტარესმა ილია II-მ მოილოცა შემოქმედის მაცხოვრის სახელობის საკათედრო ტაძარი, იქ არსებული მამათა მონასტერი და დააჯილდოვა ეპარქიის სამღვდელოება: არქიმანდრიტის წოდებით შემოქმედის მაცხოვრის სახელობის მამათა მონასტრის კეთილმოწესე, იღუმენი ელიზბარი (ბაბუხადია); იღუმენის წოდებით — აცანის წმინდა ნინოს სახელობის მამათა მონასტრის წინამძღვარი, მღვდელ-მონაზონი გაბრიელი (კახელაშვილი); გამშვენებული ჯვრით: დეკანოზი კვირიკე ხეცურიანი, დეკანოზი საბა ჟღენტი, დეკანოზი გიორგი ჟღენტი, დეკანოზი შალვა ჯინჭარაძე, დეკანოზი შალვა გორგაძე, აჭის წმინდა გიორგის სახელობის დედათა მონასტრის წინამძღვარი, იღუმენია ალექსანდრა (ჩაჩიბაია), ერკეთის მთავარანგელოზთა სახელობის დედათა მონასტრის წინამძღვარი, იღუმენია მარიამი (ფოჩხუა), ჯიხეთის ყოვლადწმინდა სამების სახელობის დედათა მონასტრის კეთილმოწესე, იღუმენია ირინე (სულაკაძე); ოქროს ჯვრითა და დეკანოზის წოდებით — მღვდელი მირიან ფირცხალაიშვილი და მღვდელი იოანე ორმოცაძე. 

საპატრიარქოს უწყებანი N40 2-8 დეკემბერი 2010წ გვ. 8

დაჯილდოვება

25 ნოემბერს უწმინდესმა და უნეტარესმა ილია II-მ მოილოცა შემოქმედის მაცხოვრის სახელობის საკათედრო ტაძარი, იქ არსებული მამათა მონასტერი და დააჯილდოვა ეპარქიის სამღვდელოება: არქიმანდრიტის წოდებით შემოქმედის მაცხოვრის სახელობის მამათა მონასტრის კეთილმოწესე, იღუმენი ელიზბარი (ბაბუხადია); იღუმენის წოდებით — აცანის წმინდა ნინოს სახელობის მამათა მონასტრის წინამძღვარი, მღვდელ-მონაზონი გაბრიელი (კახელაშვილი); გამშვენებული ჯვრით: დეკანოზი კვირიკე ხეცურიანი, დეკანოზი საბა ჟღენტი, დეკანოზი გიორგი ჟღენტი, დეკანოზი შალვა ჯინჭარაძე, დეკანოზი შალვა გორგაძე, აჭის წმინდა გიორგის სახელობის დედათა მონასტრის წინამძღვარი, იღუმენია ალექსანდრა (ჩაჩიბაია), ერკეთის მთავარანგელოზთა სახელობის დედათა მონასტრის წინამძღვარი, იღუმენია მარიამი (ფოჩხუა), ჯიხეთის ყოვლადწმინდა სამების სახელობის დედათა მონასტრის კეთილმოწესე, იღუმენია ირინე (სულაკაძე); ოქროს ჯვრითა და დეკანოზის წოდებით — მღვდელი მირიან ფირცხალაიშვილი და მღვდელი იოანე ორმოცაძე. 

ებრალიძე ბენიამინ, მღვდელი ჯიხეთის დედათა მონასტერი 2021წ. ფოტო

2021წ. ჯიხეთი (ლანჩხუთი) ღვთისმშობლის ტაძრად მიყვანების ტაძარი, დედათა მონასტერი