ფოტო სიმბოლურია https://dspace.nplg.gov.ge/handle/1234/57598

გურული გენერლები XVIII საუკუნიდან 1921 წლამდე ავტ. მამუკა გოგიტიძე

გურიელი (გურიალოვი) სტეფანე ქრისტეფორეს ძე(1730-1812)  დაბადების ადგილი: ქ. მოგილიოვი, ბელორუსია.

1754 წლიდან მსახურობდა ჯარში; 1758 წლიდან ნიჟეგოროდის დრაგუნთა პოლკში; 1768-1774წწ. და 1787-1791წწ. მონაწილეობდა რუსეთ–ოსმალეთის ომებში; რუსეთის იმპერიის არმიის კავალერიის გენერალ–მაიორი (დაახლ. 1800).

წყარო: საქართველო: ენციკლოპედია: ტ.2. – თბ., 2012. – გვ.219 

ქაიხოსრო III გურიელი (გ. დაახლოებით 1747 შემდეგ) — გურიის მთავარი 1717. მამია III გურიელის ვაჟი.

მთავრად გახდომამდე ბერად იყო შემდგარი. 1716 წელს ხელისუფლება წაართვა ძმას, გიორგი IV გურიელს, რომელმაც უკან დაიბრუნა ის 1717 წელს. ქაიხოსრო ქართლის სამეფოს შეეხიზნა (მისი პაპიდა, თუთა, ვახტანგ VI-ის დედა იყო) და 1724 წელს ვახტანგ VI-თან ერთად რუსეთში წავიდა, სადაც 1741-იდან ქართველ ჰუსართა პოლკს მეთაურობდა. რუსეთში დაბადნენ მისი შვილი სტეფანე გურიელი და შვილიშვილი ივანე გურიელი, რომლებიც რუსეთის იმპერიის გენერალ-მაიორები იყვნენ.

ფოტოზე ნიჟნი ნოვგოროდი

Гуриель (Гуриел, Гурьель) Степан Христофорович (Кайхосрович), князь  (1730 – 1812)
            генерал-майор с 31.01.1800

https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%93%D1%83%D1%80%D0%B8%D0%B5%D0%BB%D1%8C,_%D0%A1%D1%82%D0%B5%D0%BF%D0%B0%D0%BD_%D0%A5%D1%80%D0%B8%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%84%D0%BE%D1%80%D0%BE%D0%B2%D0%B8%D1%87