ვასილ პავლეს ძე მჟავანაძე (დ. 20 სექტემბერი [ძვ. სტ. 7 სექტემბერი], 1902, ქუთაისი — გ. 31 აგვისტო, 1988, მოსკოვი)
— ქართველი საბჭოთა პარტიული მოღვაწე, გენერალ-ლეიტენანტი (1944), სოციალისტური შრომის გმირი (1962). სკკპ წევრი 1927 წლიდან. 1914-1924 წლებში მუშაობდა მუშად ხონში. 1924 წლიდან იყო საბჭოთა არმიაში. 1937 წელს დაამთავრა ლენინგრადის სამხედრო-პოლიტიკური აკადემია. დიდი სამამულო ომის (1941-1945) წლებში იყო შენაერთების კომისარი, არმიების სამხედრო საბჭოს წევრი.
1945-1953 წლებში ხარკოვის, კიევისა და კარპატისპირეთის სამხედრო ოლქების სამხედრო საბჭოს წევრი. 1953-1972 წლებში საქართველო ცენტრალური კომიტეტის პირველი მდივანი. კურირებდა სტალინის მუზეუმის დაარსებას ქალაქ გორში. სამუშაო საქმიანობაში მისი ხელშემწყობი იყო ნიკიტა ხრუშჩოვი.
ვასილ მჟავანაძემ ქალაქ თბილისში 1956 წლის მაის-სექტემბერში მომხდარი არეულობის დროს სამხედრო ძალების გამოყენებასთან დაკავშირებით ნიკიტა ხრუშჩოვს მიმართა. იგი აქტიურად უჭერდა მხარს ლეონიდ ბრეჟნევს, ხოლო რესპუბლიკას 19 წლის მანძილზე ხელმძღვანელობდა.
ვასილ მჟავანაძე პარტიის XX, XXII-XXIV ყრილობებზე აირჩიეს სკკპ ცკ-ის წევრად. 1957-1966 წლებში სკკპ ცკ-ის პრეზიდიუმის წევრობის კანდიდატი. 1966-1972 წლებში სკკპ ცკ-ის პოლიტბიუროს წევრობის კანდიდატი. საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკის კავშირის VI-VIII მოწვევების უმაღლესი საბჭოს დეპუტატი. 1972 წლის სექტემბრიდან გავიდა პენსიაზე.
თანამდებობიდან გაათავისუფლეს სახელმწიფო კორუფციისა და ეგრეთ წოდებული „ცეხავიკებისათვის“ ხელის შეწყობის მომიზეზებით. სიცოცხლის ბოლო წლები გაატარა მოსკოვის ოლქის სოფელ ჟუკოვკაში. დაკრძალულია ქალაქ თბილისში. დაჯილდოებულია 3 ლენინის ორდენით, 3 წითელი დროშის ორდენით, სუვოროვის 1 ხარისხისა და კუტუზოვის 1 და 2 ხარისხის ორდენებით, აგრეთვე მედლებით.
Мжаванадзе Василий Павлович (1902–1988),
генерал-майор (06.12.1942), генерал-лейтенант (22.06.1944),
Герой Социалистического Труда (21.09.1962).
Васи́лий Па́влович Мжавана́дзе (груз. ვასილ პავლეს ძე მჟავანაძე; 7 [20] сентября 1902 года, г. Кутаиси, — 31 августа 1988 года, г. Москва) — советский партийный деятель, первый секретарь ЦК КП Грузии (1953—72 гг.), кандидат в члены Президиума-Политбюро ЦК КПСС (1957—72 гг.). Депутат Верховного Совета СССР 4—8 созывов. Герой Социалистического Труда (1962).
Василий Мжаванадзе родился в 1902 году в городе Кутаиси в семье рабочего. С 1915 года трудился на предприятиях города Хони, с 1918 года — рабочий местного кожевенного завода.
С 1924 года в Красной Армии, там же в 1927 году стал членом ВКП(б). В 1937 году окончил Ленинградскую военно-политическую академию им. В. И. Ленина.
С 1937 года находился на военно-политической работе. В 1939—1940 годах участвовал в Советско-финляндской войне в должности начальника политотдела армии и комиссара штаба армии. За бои на Петрозаводском направлении награждён орденом Красного Знамени. С 1940 года — начальник политуправления Прибалтийского особого военного округа, бригадный комиссар.
После начала Великой Отечественной войны в качестве командира отдельных войсковых соединений стал членом военных советов ряда армий; в 1945—1953 годах являлся членом военных советов Харьковского, Киевского и Прикарпатского округов. Генерал-лейтенант (1944 год).
В 1953—1972 годах являлся первым секретарём ЦК Компартии Грузии. Поддерживал антихрущёвский заговор[1]. На XX, XXII—XXIV съездах партии избирался членом ЦК КПСС (1956—1976); кандидат в члены Политбюро (Президиума) ЦК КПСС (29.06.57—18.12.72).
С сентября 1972 года — на пенсии. В последние годы жизни проживал в подмосковном дачном посёлке Жуковка, недалеко от дачи В. М. Молотова.
Похоронен в Тбилиси.
