ბადრი ჭრელაშვილი აღსასრულის დღე იყო"..... 1993 წლის 17 ოქტომბრამდე ერთი თვე თუ რჩება. სოხუმი ალყაშემორტყმულია.

არსებობს იმედი, რომ ქალაქი გადარჩება, თუმცა რკალი თანდათან ვიწროვდება და ახლა მხოლოდ სასწაული თუ იხსნის აფხაზეთს.

21 სექტემბერს, სანამ ქუთაისიდან 21-ე ბრიგადის ბიჭები ჩავიდოდნენ, სოხუმის აეროპორტში ორი თვითმფრინავი აფეთქდა,

ტელეეკრანი ისეთ კადრებს აჩვენებს,დანტეს „ჯოჯოხეთის“ მეცხრე წრეც კი ბავშვურ თამაშად მოგეჩვენებათ.

ბრიგადასთან ერთად სოხუმში ჩავიდნენ ქუთაისის მერი თეიმურაზ შაშიაშვილი, ქუთაის-გაენათის და რაჭა-ლეჩხუმ სვანეთის ეპისკოპოსი კალისტრატე, ჟურნალისტები ნანა კუხალაშვილი და ვოვა ბლინოვი.

ბრიგადის ბიჭებიდან ოთხი მებრძოლის საფლავი იქვე, სოხუმში გაითხარა.

 ამ ოთხიდან ერთი ქუთაისელი ბადრი ჭრელაშვილი იყო.

მისი საფლავის მიგნება მხოლოდ თანამებრძოლებს შეუძლიათ იმ ნიშნით,რომელსაც უკეთებენ დაღუპულ თანამებრძოლებს იმ იმედით, რომ იქნებ დადგეს დრო და ბიჭებს თავის საგვარეულო საფლავში ეღირსოთ გადმოსვენება.

სამაჩაბლოსა თუ აფხაზეთში მებრძოლ სხვა მეომრების მსგავსად, ბადრის ბიოგრაფიაც არაფრითაა გამორჩეული. დაიბადა და გაიზარდა მაიაკოვსკის რაიონის სოფელ დიმში, იქვე დაამთავრა საშუალო სკოლა, მუშაობა დაიწყო საავტომობილო ქარხანაში გამმართველად, დაქორწინდა მარინე ნატრიაშვილზე,ჰყავდა ორი შვილი – მეშვიდეკლასელი ინეზა და მეექვსეკლასელი თეიმურაზი.

აფხაზეთში ომის დაწყებისთანავე აიღო იარაღი, იბრძოდა ოჩამჩირეში, სოხუმში,დაიღუპა სოფელ აგუძერასთან ბრძოლაში.

ამქვეყნად სულ 36 წელი დაჰყო.

თანამებრძოლების გადმოცემით, ბრძოლაში 22 სექტემბერს, ჩასვლიდან მეორე დღეს ჩაებნენ. სოფელ აგუძერასთან ალყაში მოჰყვნენ, ასე, დაახლოებით,ასორმოცდაათნი იქნებოდნენ. ან უნდა გაერღვიათ ალყა ან დანებებულიყვნენ.ბრძოლის წამოწყება სცადეს დათო ზივზივაძემ და ბადრი ჭრელაშვილმა. ორივენი დაიჭრნენ. ბიჭებმა სასწაულით გამოიყვანეს ორივე, ბადრი უკვე გარდაცვლილიყო,დათო კი საავადმყოფოში მიიყვანეს, იქვე აგუძერაში, მერე ბრიგადა დაიშალა.

როცა სოხუმი დაეცა, დათო მოიკითხეს, მაგრამ ისიც გარდაცვლილიყო საავადმყოფოში.

სხვა ორ დაღუპულ თანამებრძოლთან ერთად ბადრი და დათო დაასაფლავეს და საფლავები დანიშნეს.