გლდანის მემორიალის სრული სია გადადი ლინკზე

თენგიზ ჯიბლაძე გიორგის ძე დაიბადა 1963 წლის 19 მაისს, ქ. სამტრედიის სოფ. ნაფაღაურში. 

1971 წლიდან ოჯახი ცხოვრობდა სოხუმი რაიონის სოფ. ბესლეთში. აქვე დაამთავრა 8 წლიანი სკოლა. ეწეოდა სპორტს, კერძოდ ჭიდაობდა ქართულ და თავისუფალ ჭიდაობებს. 

სამხედრო მოვალეობა მოიხადა გერმანიაში, იგი დაბრუნდა ქების სიგელით. 

ჯიბლაძე თენგიზი როგორც აღნაგობით, ისე ფიზიკურად გამოირჩეოდა ძლიერი. ბავშვობიდანვე შრომისმოყვარე, ამხანაგებისა და მეგობრების მოყვარული. თავი გამოიჩინა, როგორც სამშობლოზე უზომოდ შეყვარებულმა ვაჟკაცმა. ნაღდი ქართველი, პატრიოტი. სამშობლოს სიყვარულში ეჯიბრებოდა მებრძოლებს და ბოლოს გამოჰქონდა საბოლოო აზრი - “თურმე ერთნაირად გვყვარებია საქართველო“. 

 და, ამ სიყვარულით 1993 წლის 1 მარტიდან მსახურობდა საქართველოს რესპუბლიკის შეიარაღებულ ძალებში მე-11 ბრიგადის 15  სამხედრო ნაწილის სადაზვერვო ოცეულის მეთაურის მოადგილედ. 

. . . უკუღმა დატრიალდა ბედის ჩარხი, თითქოს საშინელი ზუზუნით შემოუარა ყველა კარს და ააფორიაქა, ოჯახური კერა ჩაუქრო ულმობელმა სიკვდილმა . . . 

1993 წლის 8 სექტემბერს ჯიბლაძე თენგიზი გიორგის ძე დაიღუპა ქ. სოხუმში საბრძოლო მოქმედებების დროს. ვა . . .  ეს მას არ უნდოდა. მას სურდა ბოლომდე მიეყვანა საქმე საქართველოს კეთილდღეობისათის. 

დაკრძალულია ქარელის რაიონი, სოფ. აბირი. 

აფხაზეთი და სამაჩაბლო ჩვენი ტკივილია, და იქ დაღუპული ბიჭების უმანკო სისხლიც იმაზე მეტყველებს, რომ ნებისმიერი კუთხის შვილისთვის საქართველოა, მართლაც პირსაფიცარი. 

საამაყო ვაჟკაცო, მსუბუქი ყოფილიყოს შენთვის შენივე წინაპრების მიწა და გწამდეს, რომ ქვეყანა, რომ ასე გიყვარდა, არასდროს დაგივიწყებს, რადგან საქართველოს არ ჰყავს შვილი დასაკარგავი.