ბიბილური
გიორგი მღვდელი
ბიბილური
გიორგი მღვდელი 1891წ. მედავითნე, გორი ოქონა, ღვთიმშობლის (საკათედრო) მიძინების ტაძარი 1870წ. მედავითნე, ოძისი (დუშეთი) ღვთიმშობლის ეკლესია 1904, 1916წ. მღვდელი ხელთუბანი (ბერბუკის თემი, გორი. ორიგინალში ხევთუბანი) სამების ეკლესია 1908წ. მღვდელი, თორტიზა (გორი) ღვთიმშობლის მიძნების ეკლესია 1900წ. დიაკვანი, ბორჯომი წმ. იოანე ნათლისმცემლის ეკლესია 1917წ. მღვდელი, ჭობიხევი (ბორჯომი) მაცხოვრის ფერიცვალობის ეკლესია 1918წ. საღოლაშენი (ქარელი) სამება/ღვთიმშობლის ეკლესია 1905წ. მღვდელი ართანა (თელავი) ორმოცი მოწამის/აღდგომის ეკლესია
1937 წლის 25 მაისს შედგა სინოდის გაძლიერებული სხდომა, რომელზეც შემუშავდა საქართველოს ეკლესიის მართვა-გამგეობის შესწორებული დებულება. სხდომას ესწრებოდნენ: კრების თავმჯდომარე, კათოლიკოს-პატრიარქი კალისტრატე (ცინცაძე), ცხუმ-აფხაზეთის მიტროპოლიტი მელქისედეკი (ფხალაძე), ნინოწმინდელი ეპისკოპოსი იეროთეოზი (აივაზაშვილი), პროტოპრესვიტერი იოსებ მირიანაშვილი, დეკანოზი იოანე ბობოხიძე, დეკანოზი ბესარიონ ფურცელაძე, დეკანოზი მიხეილ მახათაძე, დეკანოზი ბენიამენ კანდელაკი, დეკანოზი იოანე ლუკაშვილი, დეკანოზი გიორგი ბიბილური, დეკანოზი კონსტანტინე შანიძე, მღვდელი გიორგი ტაბლიაშვილი, კლიმენტი ლორთქიფანიძე და ივანე კვეზერელი-კოპაძე. ამ პერიოდში ქვეყანაში გაუგონარი რეპრესიები მიდიოდა, რასაც უკვე ვეღარ გადაურჩა მოხუცებული მოძღვარი. ხელისუფლებამ დრო იხელთა და იგი, როგორც მათთვის არასაიმედო პირი, დააპატიმრეს. სამეულმა მას, ყოველგვარი გასამართლების გარეშე, სასიკვდილო განაჩენი გამოუტანა. დეკანოზმა იოანემ მოწამეობრივად დაასრულა თავისი სიცოცხლე. მასზე აღსრულდა მაცხოვრის სიტყვები: „ნეტარ იყვნენ დევნულნი სიმართლისათვის, რამეთუ მათი არს სასუფეველი ცათა“.
