1921წ. ღვთივგანისვენა დეკანოზი (კაპელანი) მელაანი (გურჯაანი) წმიდა სამების ტაძარი დაკრძ. იქვე
ცხოვრებისა და მოღვაწეობის შესახებ. საპატრიარქოს უწყებანი. თბილისი, 2018. 31 მაისი - 5 ივნისი. N 19 (889). გვ. 16 -20.
ნიკოლოზ გიორგის ძე ნათიძე (ფსევდონიმი — მელანია) (დ. 15 აგვისტო, 1853, ჩალაუბანი, ახლანდ. გურჯაანის მუნიციპალიტეტი, — გ. 4 თებერვალი, 1921, თბილისი, დაკრძალულია მელაანის ეკლესიასთან) — ქართველი მწერალი, დეკანოზი.
დაამთავრა თელავის, შემდეგ თბილისის სასულიერო სემინარია (1873). შემდეგ მასწავლებლობდა სოფელ ვეჯინში, მაგრამ სკოლის საპატიო მზრუნველ თავად მიხეილ ანდრონიკაშვილთან კონფლიქტის გამო პედაგოგობას თავი დაანება და 1885 წელს მღვდლად ეკურთხა. ჯერ ყარსის ოლქში განთავსებული მოზდოკის კაზაკთა პოლკის, შემდეგ კი გორის პოლკის მღვდლად მსახურობდა. 1904 წლიდან ცხოვრობდა თბილისში. ახლო ურთიერთობა ჰქონდა იმდროინდელ ქართულ ლიტერატურულ წრეებთან, განსაკუთრებით ვაჟა-ფშაველასთან. ახლოს იდგა ხალხოსნურ იდეოლოგიასთან. 1890-იან წლებში აქვეყნებდა მოთხრობებს ქართულ პრესაში. მათ შორის აღსანიშნავია: „ბნელო“ (1891), „კრიალოსანი“ (1894), „ნავარდობა“ (1899-1900), „ქედნის ღუღუნი“ (1904) და სხვ.
საიტი შექმნილი და დაფინანსებულია დავით ფეიქრიშვილის მიერ, მოზარდებში ისტორიული ცნობადობის გაზრდის მიზნით.
დამუშავებულია მილიონობით (საარქივო და სხვადასხვა გამომცემლების) დოკუმენტი,
თუ გაქვთ დამატებითი ინფორმაცია ფოტომასალა გამოგვიგზავნეთ, თუ არ დევს ფოტო და ინფორმაცია მინიმალურია, ბევრი მცდელობის მიუხედავად ვერ შევძელით მოპოვება, არც არავინ დაინტერესებულა და არც შეგვხმიანებია.
 1922წ. დეკანოზი მცხეთა-თბილისის ეპარქია სრულად ნახვანათიძე ლ.-1907 წლის ოქტომბერში მღვდელი ლ. ნათიძე გაზეთ „ისრის" რედაქციას უგზავნის ილიას ფონდისთვის შეგროვილ 38 მანეთსა და შემომწირველთა სია სოფ. ზენობნის წმ. სამების ეკლესიის მღვდელი. სიონის საპატრიარქო ტაძრის მთავარდიაკონი სიმონ (სიკო) მონასელიძე, სიონის საპატრიარქო ტაძრის დიაკონი ნიკოლოზ ბოლღაშვილი, თბილისის წმინდა ესტატეს სახელობის ეკლესიის წინამძღვარი, დეკანოზი ლაზარე ნათიძე, კათოლიკოს-პატრიარქის მდივანი, მღვდელ მონაზონი ეფრემი (სიდამონიძე). ფოტო გადაღებულია 1922 წლის 14 ოქტომბერს სვეტიცხოველის ტაძრის ეზოში
სხედან მარცხნიდლან: სვეტიცხოვლის საპატრიარქო ტაძრის არქიმანდრიტი პავლე (ჯაფარიძე, შემდგომში წილკნელი ეპისკოპოსი), ცხუმ-აფხაზეთის ეპისკოპოსი იოანე (მარღიშვილი), კათოლიკოს-პატრიარქი ამბროსი (ხელაია), ჭყონდიდელი ეპისკოპოსი დავითი (კაჭახიძე), ურბნელი ეპისკოპოსი ქრისტეფორე (ციცქიშვილი, შემდგომში დგანან: სტუდენტი გაბრიელ ჩაჩანიძე (შემდგომში ქუთათელ-გაენათელი მიტროპოლიტი გაბრიელი), სიონის საპატრიარქო ტაძრის დიაკონი სიმონ მონასელიძე, სიონის საპატრიარქო ტაძრის დიაკონი ნიკოლოზ ბოლლაშვილი (შემდგომში კათოლიკოს-პატრიარქი). მღვდელი სოფელ ჯუგაანში), თბილისის წმიდა ესტატეს სახელობის ეკლესიის წინამძღვარი, დეკანოზი ლაზარე ნათიძე, შიომღვიმის მონასტრის მმართველი, მღვდელ-მონაზონი ეფრემი (სიდამონიძე, შემდგომში კათოლიკოს-პატრიარქი). მცხეთა. სვეტიცხოვლის ტაძრის ეზო. 1922 წლის 14 ოქტომბერი |
|
1921წ. ღვთივგანისვენა დეკანოზი (კაპელანი) მელაანი (გურჯაანი) წმიდა სამების ტაძარი დაკრძ. იქვე სრულად ნახვაცხოვრებისა და მოღვაწეობის შესახებ. საპატრიარქოს უწყებანი. თბილისი, 2018. 31 მაისი - 5 ივნისი. N 19 (889). გვ. 16 -20.
ნიკოლოზ გიორგის ძე ნათიძე (ფსევდონიმი — მელანია) (დ. 15 აგვისტო, 1853, ჩალაუბანი, ახლანდ. გურჯაანის მუნიციპალიტეტი, — გ. 4 თებერვალი, 1921, თბილისი, დაკრძალულია მელაანის ეკლესიასთან) — ქართველი მწერალი, დეკანოზი. დაამთავრა თელავის, შემდეგ თბილისის სასულიერო სემინარია (1873). შემდეგ მასწავლებლობდა სოფელ ვეჯინში, მაგრამ სკოლის საპატიო მზრუნველ თავად მიხეილ ანდრონიკაშვილთან კონფლიქტის გამო პედაგოგობას თავი დაანება და 1885 წელს მღვდლად ეკურთხა. ჯერ ყარსის ოლქში განთავსებული მოზდოკის კაზაკთა პოლკის, შემდეგ კი გორის პოლკის მღვდლად მსახურობდა. 1904 წლიდან ცხოვრობდა თბილისში. ახლო ურთიერთობა ჰქონდა იმდროინდელ ქართულ ლიტერატურულ წრეებთან, განსაკუთრებით ვაჟა-ფშაველასთან. ახლოს იდგა ხალხოსნურ იდეოლოგიასთან. 1890-იან წლებში აქვეყნებდა მოთხრობებს ქართულ პრესაში. მათ შორის აღსანიშნავია: „ბნელო“ (1891), „კრიალოსანი“ (1894), „ნავარდობა“ (1899-1900), „ქედნის ღუღუნი“ (1904) და სხვ. |
 1889წ. დეკანოზი ნუკრიანი (სიღნაღი) წმიდა გიორგის ეკლესია სრულად ნახვა |
|
1893წ. მედავითნე მარტყოფი (გარდაბანი) სობორი (საკათედრო ტაძარი) სრულად ნახვა |
|
1850წ. მღვდელი ჩალაუბანი (გურჯაანი) ღვთიმშობლის შობის ეკლესია 1860-90წ. მღვდელი მელაანი (გურჯაანი) წმიდა სამების ტაძარი 1869წ. მღვდელი ჩალაუბანი (გურჯაანი) ღვთიმშობლის შობის ეკლესია სრულად ნახვა |
|
1918წ. მედავითნე დვირი (ბორჯომი) მთავარანგელოზის ეკლესია სრულად ნახვა |
|
1860წ. მედავითნე მელაანი (გურჯაანი) წმიდა სამების ტაძარი 1880წ. დიაკონი ბაკურციხე (გურჯაანი) ყოვლადწმიდა ღვთიმშობლის შობის ეკლესია, სიღნაღის მაზრა 1885წ. დიაკონი ვანთა (თელავი) ხელთუქმნელი ხატის ეკლესია 1901წ. დიაკონი არხოტი/ბზა (თეთრი წყარო) მიძნების/წმ. გიორგის ეკლესია სრულად ნახვა |
|
1870წ. მედავითნე ჯიმითის წმიდა გიორგის ეკლესია 1871წ. მედავითნე ჯიმითი თომა მოციქულის ეკლესია სრულად ნახვა |
|
1818წ. მედავითნე მელაანი (გურჯაანი) ღვთიმშობლის მიძნების ეკლესია სრულად ნახვა |
