მღვდელი ერმილე ჩიმაკაძე

მამა ერმილე 1870 წელს სოფელ მათხოჯში დაიბადა, მღვდლის ოჯახში. სამშობლოში მიღებული განათლების მერე სწავლა საბერძნეთში, სასულიერო სემინარიაში გაუგრძელებია. სამშობლოში დაბრუნებისას შეირთო ცოლი და ცხრა შვილი შეეძინა. 1900-იანი წლების დასაწყისში მღვდლად აკურთხეს და აფხაზეთში მსახურობდა. 1918 წელს კი სამეგრელოში გააგრძელა მოღვაწეობა. კომუნისტების შემოსვლის შემდეგ დაიწყო ეკლესია-მონასტრებისა და სასულიერო პირთა დევნა. მამა ერმილეც რამდენჯერმე დაიბარეს აღმასკომში და მოსთხოვეს, მღვდლობისთვის თავი დაენებებინა და წვერი გაეპარსა, რაზეც მან სასტიკი უარი განაცხადა. გაშმაგებულმა კომუნისტებმა ეკლესია და მამა ერმილეს სახლიც სასტიკად დაარბიეს. ერთ-ერთი დარბევისას მათ დაწვეს მამა ერმილეს კუთვნილი უნიკალური წიგნები და ხატები, რამლებიც მან საბერძნეთიდან ჩამოიტანა. დაუწვეს სახლი, საიდანაც ძლივს მოასწრო ცოლ-შვილის გამოყვანა. ბოლო დროს სულ უფრო და უფრო ხშირად იბარებდნენ საბჭოში და მოკვლით ემუქრებოდნენ. ერთხელ შინ დაბრუნებულს მეზობელმა ჰკითხა: "მამა ერმილე, როგორაა საქმეო. მან კი უპასუხა, - სანამ არ წამასვენებენ, მანამ არ მომასვენებენო". ერთ საღამოს კომკავშირელებმა შინ მიმავალი დაიჭირეს და აღმასკომში მიიყვანეს. გაოგნებული მამა ერმილე სკამზე დააბეს და როდესაც მაკრატელი წვერთან მიუტანეს, იგი იმ წუთშივე აღესრულა - გული გაუსკდა ყოველივე ამის შემხედვარეს.

მამა ერმილე იყო ნამდვილი ღვთის კაცი, ზრდილობითა და ღვთიური მადლით დაჯილდოებული. მართალი და ბრძენი, ცოლ-შვილისა და სხვათა მოყვარული, მშობლებისა და და-ძმათა ღირსეული პატივისმცემელი.