1868 წელს, მღვდლის ოჯახში დაიბადა. გაიარა თბილისის სასულიერო სემინარიის ხუთი კურსი, საიდანაც თავისი თხოვნით, 1889 წლის 7 სექტემბერს ყვარელის ფერისცვალების სახელობის ეკლესიის მედავითნედ დაინიშნა.
1890 წლის 26 იანვარს არტაანის აღდგომის სახელობის ეკლესიაში გადაიყვანეს.
1892 წლის 30 მაისს დიაკვნად იკურთხა.
1892 წლის ოქტომბრიდან - 1896 წლის ჩათვლით ამავე სოფლის სამრევლო-საეკლესიო სკოლაში ასწავლიდა.
1898 წლის 27 ივნისს ყარსის ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის მიძინების სახელობის საკათედრო ტაძარში მედავითნის შტატში განამწესეს.
1901 წლის 6 თებერვალს ყარსის სანთლის ქარსნის საქმის მწარმოებლად დაინიშნა. 1902 წლის 25
მაისს მღვდლად დაასხეს ხელი და ბაქოს გუბერნიაში, დაბა ჯევათის წმინდა ნიკოლოზის სახელობის ეკლესიის წინამძღვრად დაინიშნა.
1903 წლის 9 ოქტომბერს ენისელის ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის მიძინების სახელობის ეკლესიის წინამძღვრად გადაიყვანეს. ამავე წელს ენისელის სამრევლო-საეკლესიო სკოლის საღვთო სჯულის მასწავლებლად დაინიშნა.
1907 წელს საგვერდული უბოძეს.
1913 წლის აღდგომას სკუფიით დაჯილდოვდა.
1916 წლის 23 დეკემბერს კამილავკა მიიღო.
1918 წელს დეკანოზის წოდება მიენიჭა და ამავე წლის სექტემბერში, თელავის მაზრის II ოლქის მთავარხუცესად აირჩიეს.
1924 წელს ხელისუფლების ზეწოლის შემდეგ ანაფორა გაიხადა და მღვდელმსახურება შეწყვიტა.
