იღუმენია ქეთევანი (ახვლედიანი)

იღუმენია ქეთევანი 1854 წელს დეკანოზ გიორგი ახვლედიანის ოჯახში დაიბადა. 1908 წელს თეკლათის მონასტერში მონაზვნად აღიკვეცა და სახელად ქეთევანი ეწოდა. კომუნისტების შემოსვლის შემდეგ მონასტრის სხვა დედებთან ერთად განაგრძობდა მოღვაწეობას და მონასტერი ერთ დღითაც არ დაუტოვებია. 1933 წელს მონასტრის წინამძღვრის იღუმენია ელეონორას (დადიანი) გარდაცვალების გამო 11 წელი მონასტერს წინამძღვარი აღარ ჰყოლია. 1944 წელს ქუთათელ-გაენათელმა მიტროპოლიტმა ეფრემმა (სიდამონიძე) მონაზონი ქეთევანი წინამძღვრად დაადგინა და იღუმენიას წოდება მიანიჭა. მართალია მისი წინამძღვრობის დროს, კრებულს ადგილობრივი ხელისუფალნი უწინდებურად არ ავიწროებდნენ, მაგრამ არც ოფიციალურად აღიარებდნენ მას. მონაზონთა სენაკები დანომრილი იყო როგორც ქუთაისის ქუჩის გაგრძელება, ხოლო მონასტრის შემოგარენი ქ. ცხაკაიას (ამჟამინდელი სენაკი) ერთ უბნად აღირიცხებოდა. მონასტრის ისტორიისა და სულიერი ცხოვრების მემატიანემ, იღუმენია ქეთევანმა კარგად უწყოდა წლების განმავლობაში დადგენილი ყველა განაწესი და, პირველი, რაც მოიმოქმედა, დედათა დასის წირვაზე გამოსვლის რიტუალი აღადგინა. იგი ზედმიწევნით იცავდა მონასტრის ტიპიკონს. შემოჰკრავდნენ თუ არა პირველ ზარს, ანაფორითა და მანტიით, ანუ ქართული სამონაზვნო ლეჩაქით შემოსილი, საწინამძღვრო ჯვრით მკერდდამშვენებული, თავჯვრიანი ხის კვერთხით გამობრძანდებოდა საკუთარი სენაკიდან. ამ დროს ორ მწკრივად ჩა- რიგებული მონაზვნები მოწიწებით ელოდნენ იღუმენიას, რომელსაც წინ მგალობლები მოუძღოდნენ. ვიდრე დედა იღუმენია ტაძრის ყველა ხატს სასოებით არ ემთხვეოდა, მგალობელთა გუნდი შეუწყვეტლივ გალობდა. მოლოცვის შემდგომ მხცოვანი წინამძღვარი უძლურებისა გამო საწინამძღვრო ტახტზე დაბრძანდებოდა და მხოლოდ ამის შემდგომ იწყებოდა ღვთისმსახურება. ქვეყნიური ღვაწლით მოღლილ-მოქანცული იღუმენია ქეთევანი 1957 წლის 23 მარტს აღესრულა შობიდან 103 წლის ასაკში და დაკრძალულია მონასტერში, ტაძრის დასავლეთ მხარეს, მამისა და დის — სქ. მონაზონ რიფსიმეს გვერდით. წელს, 2007 წლის  23 მარტს, მისი გარდაცვალებიდან 50 წელი შესრულდა. ფოტოსა და ინფორმაციის მოწოდებისთვის მად- ლობას ვუხდით ბატონ პაატა ქურდოვანიძეს.