დაბადების ადგილი: ქ. თბილისი.

სწავლობდა თბილისის სახელოსნო სასწავლებელში; პეტერბურგის სამხატვრო აკადემიაში.

1890–1910წწ. აქტიურად მონაწილეობდა თბილისურ ჟურნალ–გაზეთებში; 1922-1930წწ. იყო სახელმწიფო სამხატვრო სტუდიის ხელმძღვანელი; აქტიურად მუშაობდა სახვითი ხელოვნების თითქმის ყველა სფეროში; მისი შემოქმედების მნიშვნელოვანი თემაა ძველი თბილისის ყოფა და ხედები: "ვიწრო ქუჩა"(1895), "მრეცხავი"(1902), "ბაზაზხანა"(1914), "მაწვნის გამყიდველი"(1918), "მეთევზის დუქანი"(1919), "ნავი მტკვარზე"(1925), "ძველი თბილისის აშუღი"(1940), "თბილისის სახურავები"(1940); მას ეკუთვნის ასევე ციკლი – თბილისის მთვარიანი ღამეები: "თბილისი, მთვარიანი ღამე"(1910), "ქალები ბანზე"(1934); II მსოფლიო ომის თემას მიუძღვნა სურათები: "თბილისი ომის დროს"(1942); შექმნა თანამედროვეთა პორტრეტები: "ი. გრიშაშვილი"(1939), "მ. ჭიაურელი"(1943); მოსე თოიძის სახელს ატარებს სამხატვრო პროფესიული ლიცეუმი;  მისი სახელობის სახლ–მუზეუმში დაცულია მხატვრის ფერწერული ტილოები, გრაფიკული ნამუშევრები, მისი ცხოვრებისა და მოღვაწეობის ამსახველი ფოტო და დოკუმენტური მასალები. თბილისის სამხატვრო აკადემიის პროფესორი (1922), ახალი ქართული ფერწერის ერთ-ერთი ფუძემდებელი.

წყარო: მამულიშვილთა სავანე. - თბ., 1994. - გვ.176

• სსრკ სამხატვრო აკადემია, აკადემიკოსი (1947-)

• 1953 - სსრკ სახალხო მხატვარი
• საპატიო ნიშნის ორდენი
• ლენინის ორდენი

• ნიკო ფიროსმანი (თანაავტორი). - თბილისი, ს.ს. "საქპრესა", 2011. - 170გვ.