მე-2 საარმიო კორპუსი 23-ე ბრიგადა ტანკსაწინააღმდეგო დივიზიონი წიგნიდან "საქართველოსთვის"
ირაკლი ჯემალის ძე ჩანტლაძე დაიბადა 1968 წლის 23 აპრილს.
აფხაზეთში მიმდინარე საომარი მოქმედებების დროს, ირაკლი ჩანტლაძე 1992 წლის 25 სექტემბრიდან ირიცხებოდა საქართველოს რესპუბლიკის თავდაცვის სამინისტროს მე-2 საარმიო კორპუსის 23-ე მექანიზირებული ბრიგადის ტანკსაწინააღმდეგო დივიზიონის ბატარეის I ტანკსაწინააღმდეგო ოცეულის ზერიგითად.
1992 წლის 25 დეკემბერს ოჩამჩირის რაიონის სოფელ აძიუბჟასთან ,პოზიციური ბრძოლის დროს, ირაკლი სასიკვდილოდ დაიჭრა. პოზიციიდან გამოიყვანა ბატალიონის უფროსმა მ. კორძაიამ.
საქართვრლოს პრეზიდენტის გაკარგულებით სამშობლოს ტერიტორიული მთლიანობისთვის ბრძოლაში გამოჩენილი გმირობის, ვაჟკაცობისა და თავდადებისათვის,ირაკლი ჩანტლაძე , სიკვდილის შემდეგ , დაჯილდოვდა მედლით „მხედრული მამაცობისთვის“.
ოჩამჩირესთან ქართული მიწას ერთიანობას შესწირა თ.ეი ირაკლი ჯემალის ძე ჩანტლაძემ, რომლის სიკვდილი დიდი ტრაგედია გახდა მეგობრებისთვის. იგი ჩვეულებრივი სოხუმელი ბიჭი იყო, მასაც სხვასავით უყვარდა სიცოცხლე, ძალიან დიდი გეგმები ჰქონდა.
დაიბადა 1968 წლის 23 აპრალს. დაამთავრა ქ. სოხუმის იაკობ გოგებაშვილის სახელობის მე-11 საშუალო სკოლა. 1985 წლიდან 1988 წლამდე იმსახურა
გერმანიაში, ხოლო დაბრუნების შემდეგ ჩააბარა სუბტროპიკულ ინსტიტუტში, რომელიც წელს უნდა დაემთავრებინა, მაგრამ დაიწყო ომი. ირაკლის არცერთი წუთი არ უყოყმანია აეღო თუ არა ხელში იარაღი. ის შენაერთ „თეთრი არწივის“ წევრი იყო და, ამასთანავე, ბოლო მომენტამდე მუშაობდა აფხაზეთის მინისტრთა საბჭოსთან არსებული უშიშროების კომიტეტის კონტრდაზვერვის თანამშრომლად.
ოჩამჩირესთან, 25 დეკემბერს პოზიციებზე გასვლის დროს დაიღუპა.
მხოლოდ 24 წელი იცოცხლა. ოჯახის შექმას, ქართულ ოჯახზე, მაგრამ ეს ჩვეულებრივი სოხუმელი ბიჭი წავიდა ჩვენგან, წავიდა როგორც გმირი. ყველა, ვინც კი ირაკლის იცნობდა, ყოველთვის თვალცრემლიანი, მაგრამ ღიმილით მოიგონებს მას, ხოლო პატარა გიორგის ირაკლის დისშვილს, რომელიც თავდავიწყებით უყვარდა, ალბათ, ყოველთვის მოუყვებიან ბიძამისის გმირობის ამბავს.
ირაკლი ჩანტლაძე სიკვდილის შემდეგ ღაჯილდოვდა მედლით „მხედრული მამაცობისათვის“!
