ლამაზი, შინაარსიანი, მაგრამ ძალიან ჩანმოკლე ცხოვრების გზა განვლო გელა გოგიშვილმა. მან სულ 21 წელი იცოცხლა.
იყო კეთილშობილი, მოკრძალებული, უფროსებთან მორიდებული, ამხანაგური, მეგობრული, დედ-მამისა და ძმის მოყვარული.
ბავშვობიდან დაღუპვის დღემდე მას არ. მოუსვენია. 1977 წ. შევიდა დიღმის საშუალო სკოლაში. პარალელურად დადიოდა ყოფილ პიონერთა სასახლეში.
– ქორეოგრაფიულ, სუდიაში რომელიც დაამთავრა 1981 წლის 8 ივნისს.
3 წელი ცეკვავდა ანსამბლ „ნაკადულში“. 1985 წელს 15 ივნისს მცხეთის რაიონში ჩატარდა საკავშირო სამხედრო-სპორტული შეჯიბრება. გელას ხელმძღვანელობით რაიონში პირველი ადგილი დაიკავა დიღმის საშულო სკოლამ. 1988 წელს გელამ დაამთავრა დიღმის # 1 საშ. სკოლა. ამავე წელს გადაწყვიტა სწავლა. გაეგრძელებინა საქართველოს აგრარულ უნივერსიტეტში, მაგრამ ქუ–
'ის უკმარისობის გამო ვერ ჩაირიცხა.
ამის შემდეგ გელამ გულზე ხელი როდი დაიკრიფა და უსაქმურად როდი გაატარა დრო, ის 1988 წლის აგვისტოდან 1989 წლის დეკემბრამდე მუშაობდა სოფ. დიღმის მეურნეობაში ტრაქტორისტად, ამავე წლის 27 იანვარს მცხეთის რაიონის სამხედრო კომისარიატმა გელა მძლოლის სპეციალობის დასაუფლებლად გაგზავნა „დოსააფის“ სკოლაში, რომელიც დაამთავრა 1989 წლის 20
ივნისს, იმავე წელს ჩააბარა საქართველოს აგრარულ უნივერსიტეტში და ჩაირიცხა პიდრომელიორაციის ფაკულტეტის დასწრებულ განყოფილებაზე. გელა სწვლას შესანიშნავად უთავსებდა ფიზიკურ წვრთნას ეუფლებოდა სპორტის სხვადასხვა სახეს – ცურვას, ჭიდაობას, კრივს, კარატეს.
როცა ჩვენს სამშობლოს გაუჭირდა, გელამ გადაწყვიტა საბუთები გადაეტანა დაუსწრებელზე. მესამე კურსის სტუდენტი ყოველგვარი ყოყმანის გარეშე ჩაირიცხა ეროვნულ გვარდიაში "თეთრი არწივი".
დაიღუპა 1992 წლის 13 ივნისს.
