შოთა წარია დაიბადა 1941 წლის 30 მარტს. შოთას მამა – რადიონი დაიღუპა ომში, 1941 წელს

შოთა წარია ცხოვრობდა გაგრაში, კოლხიდა-სოხუმის ქუჩაზე. შოთა ჯიხვებზე მონადირე იყო და მას ყველა მონადირედ იცნობდა. 1992. წლის 14 აგვისტოდან წინ მიუძღოდა ჩვენს მეომრებს და გზებსა და გადასასვლელებს ანათებდა მთებში. მისთვის ეს ძნელი არ იყო, რადგანაც ის ისე იცნობდა ახლო თუ შორეული მთების ყველა ბილიკსა და გადასასვლელს, როგორც საკუთარ ეზოს. რამდენჯერ გაღაურჩენია დაჭრილი და გამოუყეანია სამშვიდობოზე,

თითონაც ბევრჯერ გადაურჩა სიკვდილს. შოთა პირნათლად ასრულებდა სამხედრო ხელმძღვანელობის დავალებებს, მაგრამ ბოლოს მაინც უმტყუნა ბედმა. 1992

წლის 16 სექტემბერს გაგზავნეს ხის უღელტეხილზე, სადაც ის დაიჭირეს და 17 სექტემბერს წამების შემდეგ დახვრიტეს ბზიფში აფხაზებმა.

შოთა წარიას შვილებს მთვარისას (6 წლისას) და ნათიას (3 წლისას) სანუგეშოდ ისლა დარჩენიათ, რომ მათი მამის სახელს მუდამ ამაყად წარმოთქვამს მადლიერი შთამომავლობა.

 

< >