გიორგი ნოდარის ძე თარხნიშვილი დაიბადა 1973 წლის 30 ივნისს, მოსამსახურის ოჯახში.

სწავლობდა თბილისის 107-ე საშუალო სკოლაში. ძალზედ უყვარდა სამშობლო, თანაკლასელები, მასწავლებლები, პოეზია. შესანიშნავად კითხულობდა ლექსებს და გმირობაზე ოცნებობდა.

სულსწრაფი იყო გია. ალბათ, გული უგრძნობდა, რომ მისი სიცოცხლე მხოლოდ 20 ლამაზ გაზაფხულს გაივლიდა და უკვე 15 წლის ასაკში შეირთო მეუღლე, რომელიც წრფელი გრძნობით უყვარდა, შეიქმნა კიდევ ერთი ლამაზი ქართული ოჯახი, რომელიც ბედნიერ მომავალზე ოცნებობდა. სულ მალე მათ ქალ-ვაჟი ციცინო და დავითი შეეძინათ.

ვაჟკაცური ბუნების გია გატაცებული იყო სპორტით. „დოშინკაში“ შავი ქამრის“ მფლობელი იყო. გიამ სამსახურიც რაინდული აირჩია: მუშაობდა  ოპერატიულ ფირმა „დეტექტივში“, შეძდეგ დეტექტიურ საზოგადოება დეტაში,რომელსაც მთელი პასუხისმგებლობის გრძნობითა და თავგანწირვრთ მოეკიდა.

1992 წლის 1 ივლისიდან გიამ მუშაობა დაიწყო თავდაცვის სამინისტროს სპეციალური დანიშნულების მთავარ სამმართველოში. მალე ზემდეგი გახდა,ლამაზ ვაჟკაცს სამხედრო ფორმა ძალზე შვენოდა. საიდუმლო დავალებებს პირნათლად ასრულებდა და თითქმის მთელ სამხედრო ტექნიკას შესანიშნავად ფლობდა. ამიტომაც სულ მალე უფროსების ნდობა და მეგობრების სიყვარული დაიმსახურა.

დაიწყო აფხაზეთის ომი. საქართველოს მთლიანობას საფრთხე დაემუქრა.გია თანამებრძოლებთან ერთად უყოყმანოდ წავიდა ოჩამჩირეში. 1993 წლის 2 აპრილს მტრის ტყვიით გულგანგმირული დაეცა ბრძოლის ველზე. ხანმოკლე მაგრამ ღირსეული ცხოვრებით იცხოვრა და ამიტომაც უდავოდ დაიმსახურა „ღირსების ორდენი“.