ივანე ხეტეშვილი დაიბადა 1961 წლის 11 თებერვალს კასპის რაიონის სოფელ თეზში, მოსამსახურის ოჯახში. საშუალო სკოლის დამთავრების შემდეგ პირნათლად მოიხადა მხედრული ვალი. 1982 წელს დაოჯახდა. სამშობლოს ორ შვილს უზრდიდა. ერთი დღე უშრომელად არ უცხოვრია. როცა საქართველოში კონფლიქტი დაიწყო, ვანო ჩაირიცხა თავდაცვის სამინისტროს საგანგებო დანიშნულების ბატალიონში. 1992 წ. დასაწყისში იმყოფებოდა სამაჩაბლოში სამშვიდობო მისიით. ბატალიონი სოფელ ვანათში იდგა. შრომისმოყვარე ახალგაზრდამ აქაც გამონახა სამუშაო და სოფლის ეკლესიის რესტავრაცია დაიწყო, რითაც მოსახლეობის უდიდესი სიყვარული დაიმსახურა.

1992 წლის სექტემბრის ბოლოს, გაგრის ტრაგედიის დროს, ტყვედ ჩაიგდეს აფხაზებმა და გუდაუთის საკონცენტრაციო ბანაკში მოათავსეს. 41 დღის განმავლობაში არნახული ტანჯვა, წამება განიცადა, მაგრამ სეპარატისტების ანკესზე არ წამოეგო. ვაჟკაცურად იცავდა მხედრულ ღირსებას. ტყვეობიდან განთავისუფლებული ისევ სამაჩაბლოში დაბრუნდა.

1993 წლის 16 სექტემბერს ბატალიონ „გორდას“ შემადგენლობაში, თავის მეგობრებთან ერთად, სოხუმში გაემგზავრა, სადაც უფროსი ლეიტენანტი ივანე ხეტეშვილი დაინიშნა ბატალიონის ჯავშანტრანსპორტიორების ასეულის მეთაურის მოადგილედ.

23 სექტემბერს თანამებრძოლებთან ერთად ალყაში მოხვედრილი მეგობრების დასახმარებლად წასული უკან აღარ დაბრუნებულა. მშობლიური კუთხის ნაცვლად სოფელ მაჭარკის სასაფლაოზე განისვენებს. უბედურ დედას საფლავზე ტირილიც კი არ შეუძლია.

ივანე ხეტეშვილი სიკვდილის შემდეგ, დაჯილდოვდა ვახტანგ გორგასლის I ხარისხის ორდენით და მედლით „მხედრული მამაცობისათვის“

მარინა ნაჭყებია

ვანო შალვას ძე ხეტეშვილი იბრძოდა საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობისათვის და გმირულად დაეცა სამშობლოსათვის ქ. სოხუმში 1993 წლის 23 სექტემბერს.

ინფორმაცია აღებულია ამირან ტალახაძე 12 თებერვალი 1953 წელი ცხოვრობს კასპი