წიგნი დაგვიანებული წერილი ჯონდო გოგლიძე სოფ. ახალსოფელი გუდაუთა  სოფლის მებრძოლები და გენოციდის მსხვერპლი

1960 წლის 7 ოქტომბერს ქალაქ გუდაუთაში შვიდი წლისა შევიდა გუდაუთის რაიონის ახალსოფლის # 1 საშუალო სკოლაში, სკოლის პერიოდში მისდევდა სპორტს – ჭიდაობაში საქართველოს მოსწავლეთა შეჯიბრებაში მეორე ადგილი დაიკავა. დაჯილდოებული იყო რამდენიმე სიგელით.

რეზოს მამა 1981 წელს დაეღუპა, 1983 წელს დედა. რეზოს ჰყავს დედმამიშვილები: ძმები – თამაზი, თეიმურაზი, დაზმირი და ნაილი.

1977 წელს დაამთავრა საშუალო სკოლა, სკოლის დამთავრების შემდეგ გაიწვიეს ჯარში 1978 წელს. მოხვდა ქალაქ ხაბაროვსკში. სამხედრო მოვალეობის მოხდის შემდეგ დაბრუნდა შინ, გუდაუთის რაიონის ახალსოფელში. 1981წელს სწავლა განაგრძო ქუთაისის სავაჭრო ტექნიკუმში. ტექნიკუმის დამთავრების შემდეგ მუშაობა დაიწყო გუდაუთაში ძძლოლად, მშობლების გარდაცვალების.შემდეგ დამოუკიდებლად ცხოვრობდა. უნდოდა დაოჯახებულიყო, მაგრამ არ დასცალდა. 1990 წელს გადაიყვანეს სოხუმის „ატეკაში“ მძღოლად, 1992 წლის 14 აგვისტოდან დაიწყო ქართველებსა და აფხაზებს შორის ომი. ომის დაწყებისთაწავე ჩაეწერა გვარდიაში, თავისი მიწა-წყლის დასაცავად. შეაგროვა თავისი სოფლის ბიჭები, ჩამოაყალიბა გუდაუთის ბატალიონი, დანიშნეს ოცეულის მეთაურად, აქაც დიდი ავტორიტეტით სარგებლობდა. რაც შეეძლო, არაფერს აკლებდა მეომარ ბიჭებს. 1992 წლის 7 ოქტომბერს შეუსრულდა 32 წელი. ამავე წლის 9 ნოემბერს თავი შესწირა საქართველოს ერთიანობას. რეზო მეტრეველი ვერ დაიკრძალა ახალსოფელში, თავისი მშობლების გვერდით. იგი დაკრძალეს ოჩამჩირის რაიონის სოფელ ახალდაბაში, თავისი დის სოფელში.

რევაზ შოთას ძე მეტრეველი. დაიბადა 1960

წლის 7 ოქტომბერს გუდაუთის რ-ნ სოფ. ახალსოფელში.

1977 წელს დაამთავრა ახალსოფლის სა-

შუალო სკოლა. სწავლა გააგრძელა ქუთაისის სასოფლო

სამეურნეო ტექნიკუმში. ასევე დაკავებული იყო

ჭიდაობით.

1978-80 წლებში მსახურობდა საბჭოთა არმიის

რიგებში, იქაც გააგრძელა სპორტული მოღვაწეობა

და გახდა ხაბაროვსკის ოლქის ჩემპიონი. დემობილიზაციის

შემდეგ მუშაობდა მშენებლობაზე მძღოლად.

1992 წლის 18 სექტემბერს ჩაირიცხა 23-ე ბრიგადის

მე-2 ბატალიონში ოცეულის მეთაურად. 1992 წლის 9 ნოემბერს ოჩამჩირის

რ-ნ სოფ. კოჩარის გადასახვევთან რევაზმა ჩასაფრებულ ბოევიკებთან

ბრძოლისას შეამჩნია, პატარა ბიჭი ქუჩაში, მორბოდა, რომელსაც იგი

გადაეფარა. რევაზი დაიღუპა, ის ბიჭი კი დღესაც ცოცხალია.

წყარო გონდო გოგლიძე