1800წ. -იანი წლები დეკანოზი ქუთაისისა და გაენათის ეპარქია
ერთ-ერთი უხუცესი წარმომადგენელი დეკანოზი მარკოზი დაჯილდოებულია იმერეთის მეფის დავით II (მეფობდა 1784-89 წლებში) სიგელ-გუჯარით. მისი შვილი დეკანოზი სვიმონი კი მსახურობდა საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესიის მიერ წმინდანად შერაცხილი სოლომონ II კარზე. ერთგული სამსახურისათვის დედოფალ მარიამ დადიანის ასულს წყალობის წიგნი აქვს ნაბოძები მისი კარის მწირველ სვიმონ დეკანოზისათვის. 1812 წელს დეკანოზ სვიმონის ოჯახი მთლიანად ამოუწყვეტია ჟამს. გადარჩენილა მხოლოდ პატარა ნიკოლოზი, რომელიც უგონოდ ტყეში დაგდებული უპოვია ბანუჯელ ბალანჩივაძეს. მას ბავშვი უცვნია და წაუყვანია ქუთაისში ნათლიასთან, თავად გრიგოლ წერეთელთან. გრიგოლ წერეთელი იყო მიტროპოლიტ დავითის უფროსი ძმა. ნათლიას მამასავით უპატრონია და ბავშვი მიუბარებია იმ დროისათვის ცნობილ ჯრუჭის წმ. გიორგის სახელობის მამათა მონასტერში.