1891-97 წლებში თბილისის სასულიერო სემინარიაში სწავლობდა, რომლის დამთავრების შემდეგ მღვდლად დაასხეს ხელი და ბოდბის წმინდა ნინოს სახელობის დედათა მონასტრის მღვდელმსახურად განამწესეს.
1899 წლის 9 მაისს საგვერდულით დაჯილდოედა.
1901 წლის 9 ნოემბერს სკუფია უბოძეს.
1905 წელს წმ. სინოდმა მადლობის სიგელი - გრამოტის გარეშე უწყალობა.
1907 წლის 6 მაისს კამილავკით, ხოლო 1911 წლის 6 მაისს კი - სამკერდე ოქროს ჯვრით დაჯილდოვდა.
1914 წელს ქუთაისის წმინდა ნინოს სახელობის ქალთა გიმნაზიის მასწავლებლად გადაიყვანეს.
1915 წლის 6 მაისს წმინდა ანას III ხარისხის ორდენით დაჯილდოვდა.
XX საუკუნის 10-იანი წლების ბოლოს დეკანოზის წოდება მიენიჭა.
1922 წელს ბოდბისხევის ეკლესიის წინამძღვარია.
XX საუკუნის 20-იან წლების შუა პერიოდში თბილისში გადამოიყვანეს და საკათოლიკოსო საბჭოს,საქმის მწარმოებლად და მდივნად დაინიშნა.
XX საუკუნის 30-იან წლებში პროტოპრესვიტერის წოდება მიენიჭა და სიონის საპატრიარქო ტაძრის კანდელაკად დაადგინეს. 1937 წლის ბოლოს სიონის ტაძრიდან გამოსული პროტოპრესვიტერი მიხეილი ჩეკისტებმა დააპატიმრეს. მისი ბედი დღემდე უცნობია. სავარაუდოთ, იგი სამეულის განჩინებით დახვრიტეს.
მადლობა ვახტანგ ნოდარის ძე ნაცვლიშვილს (შვილიშვილი)
