ტარიელ ხარხელაური (დ. 11 დეკემბერი, 1945) — ქართველი პოეტი.
ტარიელ პავლეს ძე ხარხელაური დაიბდა 1945 წლის 11 დეკემბერს, თიანეთის მუნიციპალიტეტის სოფელ სიმონიანთხევში, იქვე დაამთავრა საშუალო სკოლა. იყო მეცხვარე და წერდა ლექსებს სკოლის მოსწავლეობის პერიოდიდან.
პირველად ლექსების გამოქვეყნებაში დაეხმარნენ მეუღლე, მარინა და კომპოზიტორი იაკობ ბობოხიძე, რის შემდეგაც მისი პოეზია საქვეყნოდ გახდა ცნობილი.
1976 წელს, 30 წლის ასაკში ჩააბრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის (თსუ) ფილოლოგიის ფაკულტეტზე. მეორე კურსიდან საბუთები გადაიტანა დაუსწრებელი სწავლების განყოფილებაზე და ასე დაამთავრა უნივერისტეტი.
2010 წლის 16 დეკემბერს მოკლეს მისი შვილი, 23 წლის ბექა, რამაც უმძიმესი სულიერი ტრავმა დაამჩნია პოეტს, იგი გეგმავდა შეეწყვიტა ლექსების წერა, მაგრამ ახლობლებმა გადააფიქრებინეს.
2020 წლის საპარლამენტო არჩევნებზე იყო პარტიია „თამაზ მეჭიაური - ერთიანი საქართველოსთვის“ პარტიული სიის მეორე ნომერი.[1]
მისი მეუღლე, მარინა ხარხელაური იყო თიანეთის მუნიციპალიტეტის მერის მოადგილე.
ჰყავს ორი ქალიშვილი: გვანცა და სოფო, ასევე - შვილიშვილები.
- წუთისოფლის სიმფონია (ლექსები), თბ. : შპს „საგამომცემლო სახლი ქართული ელიტა“ : [ნუგზარ ჭიაბერაშვილი], 2012 (შპს „გამომცემლობა გრიფონის“ სტ.)
- 100 ლექსი, თბ. : ინტელექტი, 2012[2]
- მინდვრის ფსალმუნები (პოემა, ლექსები, წერილები), თბ. : „ეროვნული მწერლობის“ გამ-ბა და სტ., 2008 — ISBN 978-9941-0-0747-7
- აქ ბინდისფერი გასრულდა ჭალა (ლექსები), თბ. : „ეროვნული მწერლობის“ გამ-ბა და სტ., 2005 — ISBN 99940-0-590-1
- იქ, მიღმა… (ლექსები), თბ. : ლომისი, 1998
- საიდან მოველ, ვინა ვარ (ლექსები), თბ. : მერანი, 1985
- წყალი საკალმახე (ლექსები), საბჭ. საქართველო, ქუთაისის ფილიალი, 1978
