1867 წელს თბილისში მეფისნაცვალ მიხეილ ვორონცოვის ძეგლი დაიდგა. მისი ავტორები იყვნენ მოქანდაკეები - პიმენოვი და კრეიგანი, არქიტექტორი ო. სიმონსონი. ძეგლი მტკვრის მარცხენა ნაპირზე, ვორონცოვის ხიდის ბოლოს, პატარა მოედანზე იდგა. ქანდაკება 1922 წელს აიღეს. შემორჩა მხოლოდ ფოტო, რომელზეც ჩანს, რომ ძეგლი ოდნავ ამაღლებულ, ჯაჭვით შემოზღუდულ ბაქანზე იყო აღმართული, მის კუთხეებში ფანრები იდგა. ფიგურას მაღალი პოსტამენტი ჰქონდა - ქანდაკება, ალბათ, ცის ფონზე იკითხებოდა. მის უკან კი ქუჩა იყო გახსნილი. ფიგურის წამოსასხამის დრაპირების დამუშავება, თავის ენერგიული მობრუნება მას თავისებურ იმპოზანტობას ანიჭებდა.
მიხეილ ვორონცოვი (რუს. Михаи́л Семёнович Воронцо́в; დ. 30 მაისი [ ძვ. სტ. 19 მაისი], 1782 — გ. 18 ნოემბერი [ ძვ. სტ. 6 ნოემბერი], 1856, ოდესა) — რუსი თავადი და გენერალ-ფელდმარშალი, ცნობილი მისი წარმატებებით ნაპოლეონის ომებში, სახელი გაითქვა რუსეთის კავკასიის დაპყრობის ომების წინამძღოლობით (1844-1853).
1844 წლის 27 დეკემბრიდან 1854 წლის 29 ნოემბრამდე იყო კავკასიის მეფისნაცვალი და კავკასიის განსაკუთრებული კორპუსის მთავარსარდალი
