შალვა სიხაშვილი დაიბადა 1961 წლის 4 თებერვალს ქიზიყში, დაბა წნორში. საშუალო სკოლისდამთავრების შემდეგ მოიხადა

სავალდებულო სამხედრო სამსახური.მუშაობდა მშობლიურ რაიონში. 1988 წ.ჩაირიცხა თბილისის სამრეწველო ეკონომიკურ ტექნიკუმში. სულ ესაა შალვა სიხაშვილის მშრალი, მხოლოდ თარიღებით აღნუსხული ბიოგრაფია, მაგრამ ამის მიღმა იმალება ბობოქარი სულის ადამიანი.

1988 წლიდან აქტიურად ჩაება ეროვნულ-განმათავისუფლებელ მოძრაობაში.იყო წმინდა ილია მართლის საზოგადოების წევრი. შალვას გული მტკივნეულად განიცდიდა საქართველოსათვის მიყენებულ ყოველ დარტყმას, ღალატს, ვერაგობას, ამიტომ მუდამ იქ ტრიალებდა,სადაც ყველაზე ძალიან უჭირდა მის ქვეყანას. 1990 წლის იანვარში ცხინვალში იბრძოდა, საოცრად თავდადებული ვაჟკაცი უყოყმანოდ მიდიოდა სადარაჯოდ ყველაზე საშიშ და მიყრუებულ ადგილებზე. 15 იანვარს ავბედითად გასროლილმა

ტყვიამ 28 წლის ვაჟკაცს სწორედ ეს ანთებული გული გაუჩერა.

კიდევ ერთი მფეთქავი ძარღვი ჩაუწყდა საქართველოს, კიდევ ერთი ცრემლი ჩამოუგორდა თვალთაგან მგლოვიარე ქვეყანას...

ის ქუჩა, რომელზეც შალვა ცხოვრობდა, დღეს მისი სახელობისაა, ისევ დადიან ამ ქუჩაზე შალვასნაირი ბიჭები, რომელთაც მკერდში ჭეშმარიტად ქართული გული უძგერთ. კვლავაც ივლიან ამ ქუჩაზე შავგვრემანი ვაჟკაცები, რომელთაც შალვას დარად „შავი ჩოხა მოუხდებათ“ და კვლავაც დაიზრდებიან „ლეკვები სადიდგორენი“, რომლებიც ლაღი, გაუბზარავი ხმით იმღერებენ

„შავლეგოს“, იმ სიმღერას, ასე გამორჩეულად რომ უყვარდა...