ვახტანგ ჯამჯულია დაიბადა 1952 წელს გალის რაიონის სოფ. ოქუმში. ჯანჯულიების ოჯახი საცხოვრებლად გადავიდნენ ოჩამჩირეში.
ვახტანგ ჯანჯულიამ თავისი ბედი ქ. ტულაში შექმნა, სამშენებლო ინსტიტუტში სწავლობდა, ხოლო ქ-ნი მზიური მომავალ ბიოლოგად ყალიბდებოდა. ისინი ზრდიდნენ სამ ლამაზ ვაჟკაცებს.
ვახტანგ ჯანჯულია მეორე საარმიო კორპუსის ს/ნ 20254 რიგითი, მონაწილეობას იღებდა ეროვნულ-განმათავისუფლებელ მოძრაობაში. შიში, შეშფოთება იგრძნობოდა ქ. ოჩამჩირესა და მის შემოგარენში, როგორც მთელს აფხაზეთში. ფრონტის ხაზი უფრო და უფრო უახლოვდებოდა ქალაქს - სულ უფრო ხშირად და მკვეთრად ისმოდა ჭურვების აფეთქების ხმა, არტრილერიის გრუხუნი.
ვახტანგ ჯანჯულია - იხსენებენ თანამებრძოლები: ცხოვრებას უბრალო, თავმდაბალი, მორიდებული, სამშობლოს მოყვარული დადგა იქ, სადაც თავის ქალაქს ესაჭიროებოდა.. . მისი იარაღი მედიკამენტები და წითელი ჯვრის მანქანა იყო. მიზანი კი . . . დაჭრილების შველა.
ომი . . . თავზარდამცემი, სიკვდილის ცელით, როგორ ამახინჯებს და ანგრევს ყველაფერს თავის გზაზე, მას არ ელოდება, არ ინდობს, არად დაგიდევს, რომ შენი ბედნიერი ცხოვრება ერთ წამში ჯოჯოხედად იქცევა.
1993 წლის ივლისს სოფ ტამიშში მოწინააღმდეგე მხარეს ზღვის მხრიდან დესანტი გადმოსხეს. მეორე დღეს კი 03 ივლისი ოჩამჩირის სამხედრო ჰოსპიტალს, სადაც ვახტანგი სანიტრად მსახურობდა, შეტყობინება მიუღია, რომ სასწრაფო დახმარება ესაჭიროება მრავალ დაჭრილ ქართველს. წამითაც არ დაყოვნებულა, მიუხედავად საშიში იყო იმ ტერიტორიაზე გასვლა. მტერმა ამოიღო მიზანში ქართველთა იმედად მოსული მანქანა და რამოდენიმე წამში იგი ალში გაეხვია. იმ იმედის მანქანაში ისხდა ორი ძმადნაფიცი ვახტანგი და ბორისი, ერთნაირი შემართებით გულანთებულნი დაიღუპნენ . . .
ვახტანგ ჯანჯულია სიკვდილის შემდეგ დაჯილდოვებულია ვახტანგ გორფასლის 1 ხარისხის ორდენით. დაკრაძალულია ილორში.
ვახტან ჯანჯულია არ მომკვდარა მისი ოჯახისათვის, ქვეყნისათვის, მეგობრებისათვის, რადგანაც მან საუკეთესო შვილები, ლამაზი ოჯახი და სამშობლოს დიდი მაგალითი დატოვა. მისი სახე და საქმეები მის შვილებში ცოცხლობს, რომლებიც ბოლომდე მიიყვანებენ იმ საქმეს, რისთვისაც მათმა მამამ სოცოცხლე გასწირა.
მარინა ნაჭყებია დ.1956წ. აფხაზეთის მებრძოლთა მკვლევარი დ. სოხუმი აფხაზეთი