დაივადა 17 თებერვალი 1977 წელს თბილისში მონაწილეობას იღებდა საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობისათვის ბრძოლაში

წიგნი 1992-1993 თეთრი არწივის საარტილერიო დივიზიონი წიგნი აფხაზეთი http://mematiane.ge/product-details.php?id=6165

1992 წლის ფოტო

ნაწყვეტი წიგნიდან

ერთიც მინდა გავიხსენო: 1 ივნისის ბრძოლაში ჩვენებიდან ოთხი კაცი გადაგვირჩა: ზაზა დავლაძე, ბესო ქათამაძე, ზურა მახარაძე და თემო სირაძე (ტყვედ აიყვანეს). მანამდე ანჩისხატის  მგალობლები იყვნენ ჩვენთან  ჩამოსულები.  პატარა, ტყავის ყრდაში ჩასმული  „ლოცვანი“ დაგვირიგეს თითოეულს.   ზურას  ტყვია რომ მოხვდა, გულისჯიბეში ჩადებულმა ნაჩუქარმა „ლოცვანმა“  გადაარჩინა, ტყვიას მიმართულება შეუცვალა და მხოლოდ მსუბუქი ჭრილობით გადარჩა.

კინდღი 1993 წელი

ტყვეებისადმი მოპყრობა რომ ავიღოთ. აფხაზებმა ჩვენგან ტყვედ  აიყვანეს თემური სირაძე, რომელიც მაშინ ჯერ კიდევ 16 წლის იყო და საშინელი დღეები გამოიარა ტყვეობაში. ჩვენც გვყავდა ერთი ტყვე - ლენინგრადელი სერგეი ბრიულოვი. პატარა ბიჭი იყო, არაფერს ვუშავებდით, არ ვცემდით;  პირიქით,  მათემატიკაში, ფიზიკაში, ისტორიაში ვამეცადინებდით. ვეუბნებოდით, სირცხვილია, ამხელა „ჯორს“,  დისკრიმინანტის გამოყვანა რომ არ შეგიძლიაო.  აფხაზები აშინებდნენ თურმე, ქართველებთან  თუ მოხვდები ტყვედ, თავ-ბედს იწყევლი, სიკვდილს ინატრებ, ისეთ დღეში ჩაგაგდებენო. ბოლოს წასვლა აღარ უნდოდა აფხაზებთან. ჩვენ  ჩაფიქრებული გვქონდა, რომ  თემურ სირაძეში  გადაგვეცვალა,  მაგრამ ორ თვეში დაგვიბრუნეს თემური. მერე ეს  რუსი ტყვე ჩავსვით თვითმფრინავში და   გავუშვით  რუსეთში. ბოლოს ასე  თქვა: -  ყველგან მოვყვები,  თუ ვინ არიან ქართველებიო. თითი არ დაგვიკარებია, რადგან უიარაღო ტყვე კაცის გასაზიზღრება არ შეიძლება. ჩვენ ასეთი რამ არასდროს   გვიკადრია.

შვილები გურჯი იოანე დ. 2014 წელი სიდონია დ. 2016 წელი

მამა ანზორ სამსონის-ძე სირაძე  დაბადებულია სოფელი კრიხი 01 აგვისტო 1933 წელი

დედა 1932 წლის 6 სექტემბერი ამბროლაური, სოფ. სხვავა

ბებია ბაბუა მამის მხრიდან სამსონ ივანეს-ძე სირაძე სოფ. კრიხი. ნინა გრიგოლის ასული გრძელიძე დაბ. სოფელი ბარი  ონი.

დედის მხრიდან მარიამ გრიგოლის ასული წიკლაური დაბ. სოფელი საყდრიონი  თიანეთი. ნესტორ ილიას-ძე ბაქრაძე  სოფელი სხვავა ამბროლაური.