თამაზ მოსიაშვილი დაიბადა თელავში 1940 წლის 22 აპრილს, მოკრძალებულად, ერთგულად
არიან მხატვრები, რომელთა სახელი, შესაძლებელია , ბევრს არას ეუბნებოდეს რიგით ადამიანს, გამოფენაზე მოსულ ჩვეულებრივ მნახველს, მათ გვარს იშვიათად თუ იხილავთ გაზეთისა თუ ჟურნალის ფურცლებზე და არც თუ ისე ხშირად მოისმენთ რადიოთი და ტელევიზიით.
ისინი მოკრძალებულად ცხოვრობენ, არ ითხოვენ ირგვლივ მყოფთაგან გადამეტებულ ყურადღებას საკუთარი თავის მიმართ; ამავე დროს გულმოდგინედ და კეთილსინდისიერად იღწვიან მხატვრობაში და მათი შრომა არაფრით არ ჩამოუვარდება ნებისმიერ სხვა დარგში დასაქმებულ ადამიანთა დაძაბულ, თავაუღებელ საქმიანობას. ისინი ერთგულად ემსახურებიან მშობლიურ ხელოვნებას და ეს სამსახური ცხოვრების ძირითად მიზნად დაუსახავთ.
თამაზ მოსიაშვილი სწორედ ამგვარი კატეგორიის მხატვარი გახლდათ. მან კარგი, საფუძვლიანი პროფესიული სკოლა გაიარა. თელავის საშუალო სკოლის დამთავრების შემდეგ ჩაირიცხა თბილისის ი. ნიკოლაძის სახელობის სამხატვრო სასწავლებელში ფერწერის განხრით, შემდეგ კი შევიდა თბილისის სამხატვრო აკადემიაში გამოყენებითი ხელოვნების (ტანსაცმლის მოდელლირება) ფაკულტეტზე, რომელიც წარმატებით დაამთავრა 1970 წელს. უნდა ითქვას აქვე, რომ თ. მოსიაშვილს ფერწერისათვის არასოდეს უღალატია. ოთხ ათეულ წელზე მეტს ითვლის მისი შემოქმედებითი საქმიანობა და , შეიძლება გადაუჭარბებულად ითქვას, ამ ხნის მანძილზე მას თითქმის არც ერთი გამოფენა არ დაუტოვებია მონაწილების გარეშე. იგი რესპუბლიკური და საკავშირო გამოფენების მუდმივი ექსპონენტი იყო. ამავე დროს მისი ფერწერული (იშვიათად ჭედური) ნამუშევრები არაერთხელ გაიგზავნა საზღვარგარეთ ქართული სახვითი ხელოვნების გამოფენებზე (მექსიკა, იტალია) .
მხატვრის ფერწერულ ტილოთა პალიტრა მრავალფეროვანია, ჟღერადი და ხალისიანი. მხატვარი მშვენირად შეიგრძნობდა და გადმოსცემდა სამყაროს ფერადოვან კეთილხმოვანებას. მრავალმხრივია მისი შემოქმედებითი ინტერესები: იგი გატაცებით მუშაობდა კომპოზიციურ სურათებზე; პორტრეტის, პეიზაჟის, ნატურმორტის ჟანრში ქმნიდა დასამახსოვრებელ, შათამბეჭდავ ნაწარმოებებს, რომელთა უმრავლესობისათვის გულწრფელობა, გამომსახველობითი სიღრმე და უბრალოებაა დამახასიათებელი. არ შეიძლება არ მოგხიბლოთ მის მიერ ოსტატურად შესრულებულმა ტილოებმა: ,,ზღვა’’ , ,,იალქნები’’, ,,საქართველოს სამხედრო გზა’’, ,,ეკლესია შებინდებისას’’, რომლებშიც მხატვრის უსაზღვრო სიყვარული, მოწიწება იგრძნობა მშობლიური ქვეყნის, მისი ბუნებისა და ადამიანების მიმართ.
თამაზ მოსიაშვილის ნაწარმოებები საბჭოთა კავშირის სხვადასხვა მუზეუმებშია დაცული. რამდენიმე მათგანი ( ,,ჩემი სოფელი’’, ,,საღამო’’და სხვა), მოსკოვში, აღმოსავლეთის ხალხთა ხელოვნების მუზეუმის მუდმივ ექსპოზიციაშია წარმოდგენილი, რამდენიმე ამშვენებს ბაიკალ-ამურზე შექმნილ თანამედროვე საბჭოთა სახვითი ხელოვნების მუზეუმს.
მოსკოვში, მხატვართა ცენტრალური სახლის ფართო დარბაზებში გაშლილ ქართული სახვითი ხელოვნების გამოფენაზე, მრავალ სხვა ექსპონატთა გვერდით თამაზ მოსიაშვილის სამი ფერწერული ტილო იქცევს ყურადღებას - ,, მოლოდინი’’, ,,ჩიჩი’’, და ‘‘ზღვის მამალი’’.
ლევან მოსიაშვილი (შვილი)
თამაზ მოსიაშვილს შვილი ლევან თამაზის ძე მოსიაშვილი დაიბადა 1971 წლის 30 აგვისტოს ქ. თბილისში
ქართველი მხატვარი, რომლის ფერწერული ტილო პენტაგონის ოფისი ვაშინგტონშია გამოფენილი.
ვიდეორგოლებში ლევან მოსიაშვილი (შვილი)