ბახვა კოპალიანი

დაიბადა 1965 წლის 19 დეკემბერს გულირიფშის რაიონის სოფელ წებელდაში.
როგორც კი დაიწყო აფხაზეთის ომი, იგი მაშინვე ჩაება საქართველოს მთლიანობისათვის ბრძოლაში და ჩაირიცხა საქართველოს თავდაცვის სამინისტროს სწრაფი რეაგირების კორპუსის პირველი ბრიგადის სოხუმის ბატალიონში.
აფხაზეთის დაცემის შემდეგ პატრიოტულმა სულისკვეთებამ არ მოასვენა. ამიტომაც განაგრძობდა პარტიზანულ ბრძოლებს.
აფხაზეთის ომში თენგიზ ზარანდიას ბევრი გმირობა ჩაუდენია. ბოლოს, 2003 წლის 5 ოქტომბერს, ტყვარჩელის რაიონში დამთავრებული საიდუმლო ოპერაციის შემდეგ, ქართველ პარტიზანთა ხუთკაციანი ჯგუფი უკან ბრუნდებოდა. გალის მისადგომებთან ინფორმატორებმა პარტიზანებს აცნობეს, რომ აფხაზეთსა და საქართველოს პირობით საზღცართან ახლოს მდებარე ერთ-ერთი სოფლისკენ ავტომანქანა ''ვოლგით'' მიემართებოდნენ სეპარატისტების ბოევიკები სადამსჯელო ოპერაციის განსახორციელებლად. პარტიზანებმა გეზი სასწრაფოდ შეცვალეს, სასწრაფოდ დანაღმეს მანქანის სავალი ნაწილი და იქვე ახლოს ჩასაფრდნენ.რამდენიმე საათის შემდეგ არემარე საშინელი აფეთქების ხმამ გააყრუა. პარტიზანებმა იფიქრეს, ყველა დაიხოცაო, მაგრამ ერთი მათგანი მხოლოდ დაჭრილი ყოფილა. მან მოასწრო და ქართველ მებრძოლებს ხელყუმბარა ესროლა, რომელმაც ბახვა კოპალიანს ფეხი მოწყვიტა. ჯგუფია მეთაურმა თენგიზ ზარანდიამ დანარჩენებს უბრძანა; ''სოფლიდან ცხენი მოგვაშველეთ, დაჭრილ ცხენზე შევსვათ და აქაურობას გავეცალოთ, ყოველი წუთი ძვირფასია, მე დაჭრილთან დავრჩები...''
აფხაზებს ზარანდია და კოპალიანი ალყაში მოექცათ.აფხაზებმა დანებება უბრძანეს და მოსაფიქრებლად ორი წუთი მისცეს. ორმა წუთმა ორი წამით გაიარა და მოულოდნელად ორი გასროლის ხმა გაისმა. ტყვედ ჩავარდნას, თენგომ და ბახვამ, თვითმკვლელობა ამჯობინეს.
დაიღუპა 2003 წლის 5 ოქტომბერს.